Je bent hier:

Bijsluiters
Nexium Control 20 mg

Nexium control 20 mg

Lees de ervaringen met Nexium Control 20 mg

Deel jouw ervaring met dit medicijn

BIJLAGE I

SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Nexium Control 20 mg maagsapresistente tabletten

KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

Elke maagsapresistente tablet bevat 20 mg esomeprazol (als magnesiumtrihydraat)

Hulpstof(fen) met bekend effect

Elke maagsapresistente tablet bevat 28 mg sucrose.

Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

FARMACEUTISCHE VORM

Maagsapresistente tablet.

Een lichtroze, ovale, biconvexe, filmomhulde, maagsapresistente tablet van 14 mm x 7 mm met de

inscriptie ‘20 mG’ aan de ene kant en ‘A/EH’ aan de andere kant.

4.1

KLINISCHE GEGEVENS

Therapeutische indicaties

Nexium Control is geïndiceerd voor de kortdurende behandeling van refluxsymptomen (bijvoorbeeld

brandend maagzuur en zure oprispingen) bij volwassenen.

4.2

Dosering en wijze van toediening

Dosering

De aanbevolen dosering is 20 mg esomeprazol (één tablet) per dag.

Het kan nodig zijn de tabletten 2-3 opeenvolgende dagen in te nemen om een verbetering van de

symptomen te verkrijgen. De duur van de behandeling is maximaal 2 weken. Zodra volledige

verlichting van de symptomen is opgetreden, dient de behandeling te worden gestaakt.

Indien er geen verlichting van symptomen is verkregen binnen 2 weken ononderbroken behandeling,

dient de patiënt geïnstrueerd te worden een arts te raadplegen.

Speciale patiëntengroepen

Patiënten met nierinsufficiëntie

Dosisaanpassing is niet nodig bij patiënten met een verminderde nierfunctie. Als gevolg van beperkte

ervaring bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie, dienen dergelijke patiënten met voorzichtigheid

te worden behandeld (zie rubriek 5.2).

Patiënten met leverinsufficiëntie

Dosisaanpassing is niet nodig bij patiënten met lichte tot matig-ernstige leverinsufficiëntie. Echter,

patiënten met een ernstige leverinsufficiëntie dienen door een arts te worden geadviseerd voordat

wordt begonnen met Nexium Control (zie rubrieken 4.4 en 5.2).

Ouderen (≥65 jaar)

Dosisaanpassing is niet nodig bij oudere patiënten.

Pediatrische patiënten

Er is geen relevante toepassing voor Nexium Control bij pediatrische patiënten in de leeftijd tot 18 jaar

voor de indicatie van “kortdurende behandeling van refluxsymptomen (bijvoorbeeld brandend

maagzuur en zure oprispingen)”.

Wijze van toediening

De tabletten moeten in het geheel worden doorgeslikt met een half glas water. De tabletten mogen niet

gekauwd of fijngemaakt worden.

Als alternatief kunnen de tabletten gedispergeerd worden in een half glas niet-koolzuurhoudend water.

Andere vloeistoffen mogen niet gebruikt worden, omdat de maagsapresistente coating zou kunnen

oplossen. Het water dient geroerd te worden totdat de tablet uiteen is gevallen. De vloeistof met de

korrels dient direct of binnen 30 minuten opgedronken te worden. Het glas dient gespoeld te worden

met een half glas water en dit water dient opgedronken te worden. De korrels mogen niet gekauwd of

fijngemaakt worden.

4.3

Contra-indicaties

Overgevoeligheid voor de werkzame stof, gesubstitueerde benzimidazolen of voor één van de in

rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen.

Esomeprazol mag niet tegelijk gebruikt worden met nelfinavir (zie rubriek 4.5).

4.4

Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik

Algemeen

Patiënten moeten worden geïnstrueerd een arts te raadplegen wanneer:

•

zij significant onbedoeld gewichtsverlies, veelvuldig braken, dysfagie, hematemesis of melaena

hebben en wanneer een maagzweer wordt vermoed of aanwezig is. In die gevallen moeten

maligniteiten worden uitgesloten, aangezien behandeling met esomeprazol de symptomen kan

verlichten en de diagnose kan vertragen.

zij eerder een maagzweer hebben gehad of een gastro-intestinale operatie hebben ondergaan.

zij een continue symptomatische behandeling hebben ondergaan voor indigestie of brandend

maagzuur gedurende 4 of meer weken.

zij geelzucht of een ernstige leverziekte hebben.

zij ouder zijn dan 55 jaar met nieuwe of recent gewijzigde symptomen.

•

Patiënten met langdurig terugkerende symptomen van indigestie of brandend maagzuur dienen hun

arts op regelmatige basis te bezoeken. Patiënten ouder dan 55 jaar die dagelijks geneesmiddelen

zonder voorschrift innemen tegen indigestie of brandend maagzuur dienen hun apotheker of arts

hierover te informeren.

Patiënten mogen Nexium Control niet als een preventief langdurig geneesmiddel gebruiken.

Behandeling met protonpompremmers (PPI’s) kan leiden tot een geringe risicotoename van gastro-

intestinale infecties zoals

Salmonella

Campylobacter

en bij ziekenhuispatiënten mogelijk ook

Clostridium difficile

(zie rubriek 5.1).

Patiënten dienen hun arts te raadplegen voordat zij beginnen met dit geneesmiddel wanneer zij

binnenkort een endoscopie of een ureum ademtest moeten ondergaan.

Combinatie met andere geneesmiddelen

Gelijktijdige toediening van esomeprazol met atazanavir wordt niet aangeraden (zie rubriek 4.5).

Wanneer de combinatie van atazanavir met een PPI niet kan worden vermeden, wordt nauwkeurige

klinische controle in combinatie met verhoging van de dosis van atazanavir tot 400 mg samen met

100 mg ritonavir aanbevolen. 20 mg esomeprazol dient niet te worden overschreden.

Esomeprazol is een CYP2C19-remmer. Bij het starten of stoppen met de behandeling met

esomeprazol moet rekening worden gehouden met potentiële interacties met geneesmiddelen die via

CYP2C19 worden gemetaboliseerd. Er is een interactie waargenomen tussen clopidogrel en

esomeprazol. De klinische relevantie van deze interactie is onzeker. Het gebruik van esomeprazol met

clopidogrel moet worden afgeraden (zie rubriek 4.5).

Patiënten moeten niet gelijktijdig een andere PPI of H

-antagonist gebruiken.

Interferentie met laboratoriumtests

Een verhoogde spiegel van chromogranine A (CgA) kan onderzoeken naar neuro-endocriene tumoren

verstoren. Om deze interferentie te voorkomen moet een behandeling met Nexium Control ten minste

vijf dagen vóór de CgA-metingen worden gestopt (zie rubriek 5.1). Als de spiegels van CgA en

gastrine na de eerste meting niet zijn genormaliseerd, moeten de metingen 14 dagen na stopzetting van

de behandeling met de protonpompremmer worden herhaald.

Subacute cutane lupus erythematosus (SCLE)

Protonpompremmers worden geassocieerd met zeer zeldzame gevallen van SCLE. Indien laesies

optreden, vooral in gebieden van de huid die worden blootgesteld aan zonlicht, en indien deze laesies

gepaard gaan met artralgie, dient de patiënt onmiddellijk medische hulp in te roepen en dient de

beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg te overwegen de behandeling met Nexium Control stop te

zetten. SCLE na eerdere behandeling met een protonpompremmer kan het risico van SCLE bij gebruik

van andere protonpompremmers verhogen.

Sucrose

Dit geneesmiddel bevat suikerbolletjes (sucrose). Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als

fructose-intolerantie, glucose-galactosemalabsorptie of sucrase-isomaltasedeficiëntie mogen dit

geneesmiddel niet gebruiken.

Natrium

Dit middel bevat minder dan 1 mmol natrium (23mg) per tablet, dat wil zeggen dat het in wezen

‘natriumvrij’ is.

4.5

Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie

Onderzoek naar interacties is alleen bij volwassenen uitgevoerd.

Effecten van esomeprazol op de farmacokinetiek van andere geneesmiddelen

Aangezien esomeprazol een enantiomeer is van omeprazol lijkt het verstandig om te adviseren over

interacties die gemeld zijn met omeprazol.

Proteaseremmers

Interacties van omeprazol met enkele proteaseremmers zijn gemeld. De klinische relevantie en de

mechanismen van deze gemelde interacties zijn niet altijd bekend. Verhoging van de gastrische pH

tijdens behandeling met omeprazol kan de absorptie van de proteaseremmers beïnvloeden. Andere

mogelijke interactiemechanismen verlopen via remming van CYP2C19.

Voor atazanavir en nelfinavir zijn verlaagde serumspiegels gerapporteerd bij gelijktijdige toediening

met omeprazol en gelijktijdige toediening wordt niet aanbevolen. Gelijktijdige toediening van

omeprazol (40 mg eenmaal daags) met 300 mg atazanavir /100 mg ritonavir aan gezonde vrijwilligers

had een aanzienlijke verlaging van de blootstelling aan atazanavir tot gevolg (ongeveer 75% afname in

de AUC, C

max

en C

min

). Verhoging van de dosis atazanavir tot 400 mg compenseerde niet voor het

effect van omeprazol op de blootstelling aan atazanavir. Gelijktijdige toediening van omeprazol

(20 mg eenmaal daags) met 400 mg atazanavir /100 mg ritonavir aan gezonde vrijwilligers leidde tot

een vermindering van ongeveer 30% van de blootstelling aan atazanavir in vergelijking met de

waargenomen blootstelling bij 300 mg atazanavir /100 mg ritonavir eenmaal daags zonder 20 mg

omeprazol eenmaal daags. Gelijktijdige toediening van omeprazol (40 mg eenmaal daags)

verminderde de gemiddelde AUC, C

max

en C

min

van nelfinavir met 36–39 % en de gemiddelde AUC,

max

en C

min

van de farmacologisch actieve metaboliet M8 werd verminderd met 75-92%. Vanwege de

vergelijkbare farmacodynamische effecten en farmacokinetische eigenschappen van omeprazol en

esomeprazol, wordt gelijktijdige toediening van esomeprazol en atazanavir niet aanbevolen en is

gelijktijdige toediening van esomeprazol met nelfinavir gecontra-indiceerd (zie rubrieken 4.3 en 4.4).

Voor saquinavir (gelijktijdig toegediend met ritonavir), zijn verhoogde serumspiegels (80-100%)

gemeld tijdens gelijktijdige toediening met omeprazol (40 mg eenmaal daags). Behandeling met

20 mg omeprazol eenmaal daags had geen effect op de blootstelling aan darunavir (met gelijktijdige

toediening van ritonavir) en amprenavir (met gelijktijdige toediening van ritonavir).

Behandeling met 20 mg esomeprazol eenmaal daags had geen effect op de blootstelling aan

amprenavir (met en zonder gelijktijdige toediening van ritonavir). Behandeling met 40 mg omeprazol

eenmaal daags had geen effect op de blootstelling aan lopinavir (met gelijktijdige toediening van

ritonavir).

Methotrexaat

Bij gelijktijdig gebruik met PPI’s is bij enkele patiënten toename van methotrexaatspiegels gemeld.

Bij toediening van methotrexaat in hoge doses kan het nodig zijn een tijdelijk staken van esomeprazol

te overwegen.

Tacrolimus

Bij gelijktijdige toediening van esomeprazol is een toename van de serumspiegels van tacrolimus

gemeld. Een verhoogde controle van de concentraties van tacrolimus, alsook van de nierfunctie

(creatinineklaring), moet worden uitgevoerd, en de dosis van tacrolimus zal indien nodig moeten

worden aangepast.

Geneesmiddelen met pH-afhankelijke absorptie

Maagzuursuppressie tijdens behandeling met esomeprazol en andere PPI’s zou de absorptie van

geneesmiddelen met een pH-afhankelijke absorptie vanuit de maag kunnen doen af- of toenemen. De

absorptie van oraal ingenomen geneesmiddelen als ketoconazol, itraconazol en erlotinib kan

verminderen tijdens behandeling met esomeprazol en de absorptie van digoxine kan toenemen tijdens

behandeling met esomeprazol.

Een gelijktijdige behandeling met omeprazol (20 mg per dag) en digoxine bij gezonde personen

verhoogde de biologische beschikbaarheid van digoxine met 10% (tot 30% bij twee van de tien

personen). Digoxine toxiciteit is zelden gemeld. Voorzichtigheid is echter geboden wanneer hoge

doses esomeprazol worden gegeven bij oudere patiënten. De therapeutische controle van digoxine

moet dan verhoogd worden.

Geneesmiddelen die worden gemetaboliseerd door CYP2C19

Esomeprazol remt CYP2C19, het belangrijkste enzym in het metabolisme van esomeprazol. Dit

betekent dat wanneer esomeprazol wordt gecombineerd met andere geneesmiddelen die eveneens via

CYP2C19 worden afgebroken, zoals warfarine, fenytoïne, citalopram, imipramine, clomipramine,

diazepam, etc., de plasmaconcentraties van deze geneesmiddelen kunnen toenemen en een verlaging

van de dosis kan dan nodig zijn. In het geval van clopidogrel, een prodrug die via CYP2C19 wordt

omgezet in zijn actieve metaboliet, kunnen de plasmaconcentraties van de actieve metaboliet afnemen.

Warfarine

Een klinisch onderzoek liet zien dat de coagulatietijden binnen acceptabele grenzen vielen bij

gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol aan met warfarine behandelde patiënten. Sinds het op

de markt is, werden echter enkele geïsoleerde gevallen van klinisch significant verhoogd INR gemeld

bij gelijktijdige toediening. Het wordt daarom aanbevolen om patiënten nauwlettend te volgen bij het

initiëren en beëindigen van gelijktijdige toediening van esomeprazol gedurende behandeling met

warfarine of andere comarinederivaten.

Clopidogrel

Resultaten van onderzoeken bij gezonde vrijwilligers lieten een farmacokinetische

(PK)/farmacodynamische (PD) interactie zien tussen clopidogrel (300 mg oplaaddosis/ 75 mg

dagelijkse onderhoudsdosis) en esomeprazol (40 mg oraal dagelijks), resulterend in een afgenomen

blootstelling aan de actieve metaboliet van clopidogrel met een gemiddelde van 40%, en resulterend in

een verminderde maximale remming van (ADP-geïnduceerde) trombocytenaggregatie met een

gemiddelde van 14%.

In een onderzoek bij gezonde vrijwilligers was er verminderde blootstelling van bijna 40% van de

actieve metaboliet van clopidogrel wanneer een vaste-dosiscombinatie van 20 mg esomeprazol +

81 mg acetylsalicylzuur werd gegeven met clopidogrel in vergelijking met clopidogrel alleen. De

maximale niveaus van remming van (ADP geïnduceerde) trombocytenaggregatie in deze personen

waren echter gelijk in beide groepen.

Inconsistente gegevens wat betreft de klinische implicaties van deze PK/PD-interactie op ernstige

cardiovasculaire gebeurtenissen zijn gerapporteerd vanuit zowel observationele als klinische

onderzoeken. Uit voorzorg dient gelijktijdig gebruik van esomeprazol en clopidogrel te worden

afgeraden.

Fenytoïne

Gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol resulteerde in een verhoging van de dalspiegels van

fenytoïne met 13% bij epileptische patiënten. Het wordt aangeraden de plasmaspiegels van fenytoïne

te controleren wanneer met de behandeling met esomeprazol wordt begonnen of gestopt.

Voriconazol

Omeprazol (40 mg eenmaal daags) verhoogt de C

max

en AUC



van voriconazol (een CYP2C19-

substraat) met respectievelijk 15% en 41%.

Cilostazol

Omeprazol alsook esomeprazol zijn werkzaam als remmers van CYP2C19. Omeprazol, in een cross-

overonderzoek toegediend aan gezonde personen in doses van 40 mg, verhoogde de C

max

en AUC van

cilostazol met respectievelijk 18% en 26%, en van een van zijn actieve metabolieten met

respectievelijk 29% en 69%.

Cisapride

Bij gezonde vrijwilligers resulteerde gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol in een verhoging

van het gebied onder de plasmaconcentratie-tijdcurve (AUC) van 32% en een toename van 31% van

de eliminatiehalfwaardetijd (t

�½

), maar geen significante verhoging van de piekplasmaspiegels van

cisapride. De geringe verlenging van het QTc-interval, die gezien werd na toediening van enkel

cisapride, werd niet verder verlengd wanneer cisapride in combinatie met esomeprazol werd gegeven.

Diazepam

Gelijktijdige toediening van 30 mg esomeprazol leidde tot een afname van 45% van de klaring door

het CYP2C19-substraat diazepam.

Onderzochte geneesmiddelen zonder klinisch relevante interactie

Amoxicilline en kinidine

Voor esomeprazol is aangetoond dat het geen klinisch relevante effecten heeft op de farmacokinetiek

van amoxicilline en kinidine.

Naproxen of rofecoxib

Gedurende kortdurende onderzoeken waarin de gelijktijdige toediening van esomeprazol met òf

naproxen òf rofecoxib werd bekeken, konden geen enkele klinische relevante farmacokinetische

interacties worden vastgesteld.

Effecten van andere geneesmiddelen op de farmacokinetiek van esomeprazol

Geneesmiddelen die CYP2C19 en/of CYP3A4 remmen

Esomeprazol wordt omgezet door CYP2C19 en CYP3A4. Gelijktijdige toediening van esomeprazol en

een CYP3A4-remmer, claritromycine (500 mg tweemaal daags) leidde tot een verdubbeling van de

blootstelling (AUC) aan esomeprazol. Gelijktijdige toediening van esomeprazol en een gecombineerde

remmer van CYP2C19- en CYP3A4 kan leiden tot een meer dan verdubbeling van de blootstelling aan

esomeprazol. De CYP2C19 en CYP3A4-remmer voriconazol verhoogde de AUC



van omeprazol met

280%. Een dosisaanpassing van esomeprazol is gewoonlijk niet vereist in beide gevallen.

Dosisaanpassing dient echter te worden overwogen voor patiënten met een ernstig verminderde

leverinsufficiëntie en indien langdurige behandeling wordt voorgeschreven.

Geneesmiddelen die CYP2C19 en/of CYP3A4 induceren

Geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze CYP2C19 of CYP3A4 of beide induceren (zoals

rifampicine en sint-janskruid

(Hypericum perforatum))

kunnen leiden tot een daling van de

concentratie esomeprazol in het serum door versnelling van het metabolisme van esomeprazol.

4.6

Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding

Zwangerschap

Een matige hoeveelheid gegevens over zwangere vrouwen (tussen 300 –1.000

zwangerschapsuitkomsten) duidt erop dat esomeprazol niet misvormend of foetaal/neonataal toxisch

is.

De resultaten van dieronderzoek duiden niet op directe of indirecte schadelijke effecten wat betreft

reproductietoxiciteit (zie rubriek 5.3).

Uit voorzorg heeft het de voorkeur om het gebruik van Nexium Control te vermijden tijdens de

zwangerschap.

Borstvoeding

Het is niet bekend of esomeprazol/metabolieten in de moedermelk worden uitgescheiden. Er is

onvoldoende informatie over de effecten van esomeprazol bij pasgeborenen/zuigelingen. Nexium

Control mag niet worden gebruikt in de periode dat borstvoeding wordt gegeven.

Vruchtbaarheid

De resultaten van dieronderzoek met het racemisch mengsel omeprazol, gegeven door orale

toediening, duiden niet op effecten met betrekking tot vruchtbaarheid.

4.7

Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen

Esomeprazol heeft een verwaarloosbare invloed op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines

te bedienen. Bijwerkingen zoals duizeligheid en visusstoornissen komen soms voor (zie rubriek 4.8).

Indien dit zich voordoet, mogen patiënten geen voertuigen besturen of machines bedienen.

4.8

Bijwerkingen

Samenvatting van het veiligheidsprofiel

Hoofdpijn, buikpijn, diarree en misselijkheid behoren tot de bijwerkingen die het meest frequent

gemeld zijn in klinische onderzoeken (en ook uit postmarketing-gebruik). Daarnaast is het

veiligheidsprofiel gelijkaardig voor verschillende formuleringen, behandelingsindicaties,

leeftijdsgroepen en patientenpopulaties. Geen dosisgerelateerde bijwerkingen zijn vastgesteld.

Bijwerkingen in tabelvorm

De volgende bijwerkingen zijn vastgesteld of vermoed uit het klinisch onderzoeksprogramma voor

esomeprazol en uit postmarketing-gegevens. De bijwerkingen zijn gerangschikt volgens de MedDRA

frequentie-definitie: zeer vaak (> 1/10); vaak (>1/100, <1/10); soms (>1/1.000, <1/100); zelden

(>1/10.000, <1/1.000); zeer zelden (<1/10.000); niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet

worden bepaald).

Vaak

Bloed- en

lymfestelsel-

aandoeningen

Immuunsysteem-

aandoeningen

Soms

Zelden

leukopenie,

trombocytopenie

overgevoelig-

heidsreacties

waaronder

koorts, angio-

oedeem en

anafylactische

reactie/shock

hyponatriëmie

Zeer zelden

agranulo-

cytose,

pancytopenie

Niet bekend

Voedings- en

stofwisselings-

stoornissen

perifeer

oedeem

Hypomagnesië-

mie; ernstige

hypomagnesië-

mie kan

gepaard gaan

met

hypocalciëmie;

hypomagnesië-

mie kan ook

leiden tot

hypokaliëmie

agressie,

hallucinaties

Psychische

stoornissen

Zenuwstelsel-

aandoeningen

Hoofdpijn

slapeloos-

heid

duizelig-

heid,

paresthesie,

slaperig-

heid

onrust,

verwardheid,

depressie

smaakstoornis

Oog-

aandoeningen

Evenwichts-

orgaan- en

ooraandoeningen

Ademhalings-

stelsel-, borstkas-

en mediastinum-

aandoeningen

wazig zien

vertigo

bronchospasmen

Maagdarmstelsel-

aandoeningen

Vaak

buikpijn,

obstipatie,

diarree,

flatulentie,

misselijk-

heid /

braken,

fundic

gland

poliepen

(benigne)

Soms

droge mond

Zelden

stomatitis,

gastro-intestinale

candidiasis

Zeer zelden

Niet bekend

microscopische

colitis

Lever- en

galaandoeningen

toename in

lever

enzymen

hepatitis met of

zonder geelzucht

Huid- en

onderhuid-

aandoeningen

dermatitis,

pruritus,

huiduitslag,

urticaria

alopecia,

fotosensibiliteit

Skeletspierstelsel-

en bindweefsel-

aandoeningen

Nier- en

urineweg-

aandoeningen

Voortplantings-

stelsel- en

borstaandoeningen

Algemene

aandoeningen en

toedieningsplaats-

stoornissen

artralgie, myalgie

lever

insufficiëntie,

hepatische

encefalo-

pathie bij

patiënten met

een al

bestaande

leverziekte

erythema

multiforme,

Stevens-

Johnson

syndroom,

toxische

epidermale

necrolyse

(TEN)

spierzwakte

subacute cutane

lupus

erythematosus

(zie rubriek 4.4)

interstitiële

nefritis

gynaecomastie

malaise,

toegenomen

transpiratie

Melding van vermoedelijke bijwerkingen

Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op

deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico’s van het geneesmiddel voortdurend worden

gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen

te melden via het nationale meldsysteem zoals vermeld in

aanhangsel V.

4.9

Overdosering

Er is een zeer beperkte ervaring met betrekking tot opzettelijke overdosering. De symptomen

beschreven bij 280 mg esomeprazol waren gastro-intestinale symptomen en zwakte. Eenmalige doses

van 80 mg esomeprazol verliepen rustig. Er is geen specifiek antidotum bekend. Esomeprazol heeft

een hoge plasma-eiwitbinding en is daarom niet gemakkelijk te dialyseren. Behandeling is

symptomatisch en algemene ondersteunende maatregelen moeten worden toegepast.

5.1

FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN

Farmacodynamische eigenschappen

Farmacotherapeutische categorie: Middelen bij zuurgerelateerde afwijkingen, protonpompremmers,

ATC-code: A02BC05.

Esomeprazol is de S-isomeer van omeprazol en remt de maagzuursecretie door een specifiek

werkingsmechanisme. Het is een specifieke remmer van de zuurpomp in de pariëtale cel. Zowel de

R- als de S-isomeer van omeprazol hebben een vergelijkbare farmacodynamische activiteit.

Werkingsmechanisme

Esomeprazol is een zwakke base en wordt geconcentreerd en omgezet tot de actieve vorm in het sterk

zure milieu van de secretoire canaliculi van de pariëtale cel, waar het het enzym H

-ATPase (de

zuurpomp) remt en het remt zowel de basale als de gestimuleerde maagzuursecretie.

Farmacodynamische effecten

Na orale toediening van 20 mg en 40 mg esomeprazol treedt effect binnen een uur op. De gemiddelde

piek-zuurproductie na pentagastrinestimulatie is met 90% gedaald, wanneer na herhaalde toediening

van eenmaal daags 20 mg esomeprazol gedurende vijf dagen werd gemeten op dag vijf, 6-7 uur na

dosering.

Na vijf dagen orale dosering van 20 mg en 40 mg esomeprazol, werd de pH in de maag boven de 4

gehouden gedurende respectievelijk gemiddeld 13 uur en 17 uur van de 24 uur bij patiënten met

symptomatische gastro-oesofageale refluxziekte (GORZ). Het aantal patiënten bij wie de pH in de

maag boven de 4 bleef, gedurende minimaal 8, 12 en 16 uur, was bij 20 mg esomeprazol

respectievelijk 76%, 54% en 24%. De overeenkomstige percentages voor 40 mg esomeprazol waren

97%, 92% en 56%.

Gebruik makend van de AUC als surrogaat parameter voor de plasmaconcentratie, is een relatie met

de remming van de maagzuursecretie en de blootstelling aangetoond.

Tijdens behandeling met antisecretoire geneesmiddelen stijgt het serumgastrine in reactie op de

verminderde zuursecretie. Ook CgA neemt toe als gevolg van de lagere zuurgraad in de maag. De

verhoogde CgA-spiegel kan onderzoeken naar neuro-endocriene tumoren verstoren.

Beschikbare aanwijzingen in de literatuur raden aan dat het gebruik van protonpompremmers vijf

dagen tot twee weken vóór CgA-metingen moet worden stopgezet. Op deze manier kunnen de CgA-

spiegels die mogelijk door de PPI-behandeling zijn gestegen, weer dalen tot normaalwaarden.

Bij enkele patiënten op langetermijnbehandeling met esomeprazol is een toename van het aantal

ECL-cellen gezien, hetgeen mogelijk samenhangt met de toegenomen serumgastrinespiegel.

Afname van maagzuur als gevolg van onder andere PPI’s, verhoogt het aantal bacteriën dat normaal

aanwezig is in het maag-darmkanaal. Behandeling met PPI’s kan leiden tot een geringe risicotoename

van gastro-intestinale infecties zoals

Salmonella

Campylobacter

en bij ziekenhuispatiënten

mogelijk ook

Clostridium difficile.

Klinische werkzaamheid

Er is aangetoond dat 20 mg esomeprazol effectief is bij de behandeling van frequent brandend

maagzuur bij patiënten die gedurende 2 weken één dosis per 24 uur krijgen. In twee multicentrische,

gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde hoofdonderzoeken werden 234 personen met

een recente voorgeschiedenis van frequent brandend maagzuur behandeld met 20 mg esomeprazol

gedurende 4 weken. Symptomen geassocieerd met reflux (zoals brandend maagzuur en zure

oprispingen) werden retrospectief geëvalueerd over een periode van 24 uur. In beide onderzoeken was

20 mg esomeprazol significant beter in vergelijking met placebo voor het primaire eindpunt, een

volledige verlichting van brandend maagzuur, gedefinieerd als geen brandend maagzuur tijdens de

laatste 7 dagen voorafgaand aan het laatste bezoek (33,9-41,6% vs. placebo 11,9-13,7%, p<0,001). Het

secundaire eindpunt voor volledige verlichting van brandend maagzuur, gedefinieerd als geen

aantekening van brandend maagzuur op de dagboekkaart van de patiënt gedurende 7 opeenvolgende

dagen, was statistisch significant in zowel week 1 (10,0-15,2% vs. placebo 0,9-2,4%, p=0,014,

p<0,001) als in week 2 (25,2-35,7% vs. placebo 3,4-9,0%, p<0,001).

Andere secundaire eindpunten ondersteunden het primaire eindpunt, inclusief de verlichting van

brandend maagzuur in week 1 en 2, het percentage van het aantal dagen van 24 uur zonder brandend

maagzuur in week 1 en week 2, de gemiddelde ernst van brandend maagzuur in week 1 en week 2, en

de tijd tot de eerste en aanhoudende verlichting van brandend maagzuur gedurende een periode van 24

uur en gedurende de nacht in vergelijking met placebo. Ongeveer 78% van de patiënten op 20 mg

esomeprazol rapporteerde de eerste verlichting van brandend maagzuur in de eerste week van de

behandeling in vergelijking met 52-58% voor placebo. De tijd tot aanhoudende verlichting van

brandend maagzuur, gedefinieerd als de eerste registratie van 7 opeenvolgende dagen zonder brandend

maagzuur, was significant korter in de groep met 20 mg esomeprazol (39,7-48,7% op dag 14 vs.

placebo 11,0-20,2%).

De mediane tijd tot de eerste verlichting van nachtelijk brandend maagzuur was 1 dag; dit is statistisch

significant in vergelijking met placebo in één onderzoek (p=0,048) en benadert significantie in het

andere onderzoek (p=0,069). Ongeveer 80% van de nachten waren vrij van brandend maagzuur

gedurende alle perioden en 90% van de nachten waren vrij van brandend maagzuur in week 2 van elk

klinisch onderzoek, in vergelijking met 72,4-78,3% voor placebo. De beoordelingen van de

onderzoekers van de verlichting van brandend maagzuur waren consistent met de beoordelingen van

de patiënten. Deze laten significante verschillen zien tussen esomeprazol (34,7-41,8%) in vergelijking

met placebo (8,0-11,4%). De onderzoekers oordeelden eveneens dat esomeprazol significant

effectiever is dan placebo bij het verlichten van zure oprispingen (58,5-63,6% vs. placebo 28,3-37,4%)

tijdens de evaluatie in week 2.

Na evaluatieonderzoek van de volledige behandeling (Overall Treatment Evaluation - OTE) van

patiënten in week 2, rapporteerde 78,0-80,7% van de patiënten op 20 mg esomeprazol, in vergelijking

met 72,4-78,3% op placebo, hun conditie als verbeterd. De meerderheid van deze patiënten

beoordeelde het belang van deze verandering als belangrijk tot zeer belangrijk bij het uitvoeren van

hun activiteiten in het dagelijks leven (79-86% in week 2).

5.2

Farmacokinetische eigenschappen

Absorptie

Esomeprazol is zuurlabiel en wordt oraal toegediend als granules met maagsapresistente coating.

In vivo

conversie naar de R-isomeer is verwaarloosbaar. Absorptie van esomeprazol is snel, de

piekplasmaspiegel treedt ongeveer 1-2 uur na toediening op. De absolute biologische beschikbaarheid

is 64% na enkelvoudige dosis van 40 mg en neemt toe tot 89% na herhaalde toediening eenmaal

daags. Voor 20 mg esomeprazol zijn de overeenkomstige waarden respectievelijk 50% en 68%.

Hoewel voedselinname de absorptie van esomeprazol vertraagt en vermindert, heeft dit geen

significante invloed op het effect van esomeprazol op de zuurgraad in de maag.

Distributie

Het schijnbare verdelingsvolume tijdens ‘steady state’ is bij gezonde proefpersonen ongeveer 0,22 l/kg

lichaamsgewicht. Esomeprazol is voor 97% aan plasma-eiwit gebonden.

Biotransformatie

Esomeprazol wordt volledig gemetaboliseerd door het cytochroom-P450-systeem (CYP). Het grootste

gedeelte van het metabolisme van esomeprazol is afhankelijk van het polymorfe enzym CYP2C19, dat

verantwoordelijk is voor de vorming van de hydroxy- en demethylmetabolieten van esomeprazol. Het

resterende gedeelte is afhankelijk van een ander specifiek isoform, CYP3A4, dat verantwoordelijk is

voor de vorming van esomeprazolsulfon, de voornaamste metaboliet in het plasma.

Eliminatie

De hieronder vermelde parameters geven voornamelijk de farmacokinetiek bij personen weer met een

goed functionerend CYP2C19-enzym, de snelle metaboliseerders.

De totale plasmaklaring is ongeveer 17 l/uur na een enkelvoudige dosis en 9 l/uur na herhaalde

toediening. De plasma-eliminatie halfwaardetijd is ongeveer 1,3 uur na herhaalde toediening eenmaal

daags. Esomeprazol wordt tussen de dosisintervallen volledig uit het plasma geëlimineerd zonder

enige neiging tot accumulatie bij een toediening eenmaal daags. De voornaamste metabolieten van

esomeprazol hebben geen effect op de maagzuursecretie. Bijna 80% van een orale dosering

esomeprazol wordt als metaboliet in de urine uitgescheiden en het resterende deel in de feces. Minder

dan 1% van de onveranderde werkzame stof wordt in de urine teruggevonden.

Lineariteit/non-lineariteit

De farmacokinetiek van esomeprazol is onderzocht in doses tot 40 mg tweemaal daags. Het gebied

onder de plasmaconcentratie-tijdcurve neemt toe na herhaalde toediening van esomeprazol. Deze

toename is dosisafhankelijk en leidt tot een meer dan dosisproportionele toename in de AUC na

herhaalde toediening. Deze tijds- en dosisafhankelijkheid is het gevolg van de afname van het ‘first

pass’-metabolisme en de systemische klaring, vermoedelijk veroorzaakt door een remming van het

CYP2C19-enzym door esomeprazol en/of de sulfonmetaboliet.

Speciale patiëntenpopulaties

Trage metaboliseerders

Ongeveer 2,91,5% van de populatie mist een functioneel CYP2C19–enzym en worden trage

metaboliseerders genoemd. Bij deze personen vindt het metabolisme vermoedelijk hoofdzakelijk

plaats via CYP3A4.

Na herhaalde toediening van eenmaal daags 40 mg esomeprazol was het gemiddelde gebied onder de

plasmaconcentratie-tijdcurve ongeveer 100% hoger bij trage metaboliseerders dan bij diegenen met

een goed functionerend CYP2C19-enzym (snelle metaboliseerders). De gemiddelde

piekplasmaconcentraties waren 60% hoger.

Deze bevindingen hebben geen gevolgen voor de dosering van esomeprazol.

Geslacht

Na een enkelvoudige dosis van 40 mg esomeprazol is het gemiddelde gebied onder de

plasmaconcentratie-tijd curve bij vrouwen ongeveer 30% groter dan bij mannen. Er is echter geen

verschil tussen mannen en vrouwen gezien bij herhaalde toediening eenmaal daags. Deze bevindingen

hebben geen gevolgen voor de dosering van esomeprazol.

Leverinsufficiëntie

Bij patiënten met lichte tot matig-ernstige leverfunctiestoornissen kan het metabolisme van

esomeprazol verminderd zijn. Bij patiënten met ernstige leverfunctiestoornissen is de stofwisseling

vertraagd, hetgeen leidt tot een verdubbeling van het gebied onder de plasmaconcentratietijd curve van

esomeprazol. Derhalve mag bij patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis een maximale dosis van

20 mg niet worden overschreden. Esomeprazol of haar voornaamste metabolieten vertonen geen

enkele neiging tot accumulatie bij een dosering eenmaal daags.

Nierinsufficiëntie

Er zijn geen onderzoeken uitgevoerd bij patiënten met een verminderde nierfunctie. Omdat de nier

verantwoordelijk is voor de uitscheiding van de metabolieten van esomeprazol, maar niet voor de

eliminatie van de onveranderde werkzame stof, zal het metabolisme van esomeprazol naar

verwachting niet veranderen bij patiënten met een nierfunctiestoornis.

Ouderen

(≥65 jaar)

Bij oudere personen (71-80 jaar) is het metabolisme van esomeprazol niet wezenlijk veranderd.

5.3

Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek

Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig

van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteitbij herhaalde

dosering, genotoxiciteit en reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit.

Er zijn geen bijwerkingen waargenomen in klinische onderzoeken. Echter bij dieren bij soortgelijke

blootstellingsniveaus als de klinische blootstellingsniveaus zijn wel bijwerkingen waargenomen. Het

betreft de volgende bijwerkingen die relevant zouden kunnen zijn voor klinische doeleinden:

Carcinogeniteitsonderzoeken bij ratten met het racemisch mengsel lieten hyperplasie van ECL-cellen

in de maag en carcinoïden zien. Deze effecten in de maag van de rat zijn het gevolg van aanhoudende,

sterke hypergastrinemie, veroorzaakt door een verminderde productie van maagzuur en zijn

waargenomen bij langetermijnbehandeling bij ratten met maagzuurremmers.

6.1

FARMACEUTISCHE GEGEVENS

Lijst van hulpstoffen

Glycerolmonostearaat 40-55

Hydroxypropylcellulose

Hypromellose 2910 (6 mPa

Roodbruin ijzeroxide (E 172)

Geel ijzeroxide (E 172)

Magnesiumstearaat

Methacrylzuur/ethylacrylaatcopolymeer (1:1), 30% dispersie

Microkristallijne cellulose

Synthetische Paraffine

Macrogol 6000

Polysorbaat 80

Crospovidon (Type A)

Natriumstearylfumaraat,

Suikerbolletjes (sucrose en maïszetmeel)

Talk

Titaandioxide (E 171)

Triethyl citraat

6.2

Gevallen van onverenigbaarheid

Niet van toepassing.

6.3

3 jaar

6.4

Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren

Houdbaarheid

Bewaren beneden 30°C

Bewaren in de oorspronkelijke verpakking, ter bescherming tegen vocht.

6.5

Aard en inhoud van de verpakking

Aluminium blisterverpakking. Verpakkingsgrootten van 7, 14 en 28 maagsapresistente tabletten.

Het kan voorkomen dat niet alle genoemde verpakkingsgrootten in de handel worden gebracht.

6.6

Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen

Geen bijzondere vereisten.

HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN

GlaxoSmithKline Dungarvan Limited,

Knockbrack,

Dungarvan,

Co. Waterford,

Ierland

NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN

EU/1/13/860/001

EU/1/13/860/002

EU/1/13/860/004

DATUM EERSTE VERGUNNINGVERLENING/VERLENGING VAN DE

VERGUNNING

Datum van eerste verlening van de vergunning: 26 augustus 2013

Datum van laatste verlenging: 25 juni 2018

10.

DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST

Gedetailleerde informatie over dit geneesmiddel is beschikbaar op de website van het Europees

Geneesmiddelenbureau (http://www.ema.europa.eu).

NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Nexium Control 20 mg maagsapresistente harde capsules

KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

Elke maagsapresistente harde capsule bevat 20 mg esomeprazol (als magnesiumtrihydraat)

Hulpstof(fen) met bekend effect

Elke maagsapresistente harde capsule bevat 11,5 mg sucrose en 0,01 mg Allura red AC (E129).

Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

FARMACEUTISCHE VORM

Maagsapresistente harde capsule. (Maagsapresistente capsule).

Capsule van ongeveer 11 x 5 mm met een doorzichtige romp en een amethist kapje met daarop in wit

‘NEXIUM 20 MG’ gedrukt. De capsule heeft een gele band in het midden en bevat gele en paarse

maagsapresistente korreltjes.

4.1

KLINISCHE GEGEVENS

Therapeutische indicaties

Nexium Control is geïndiceerd voor de kortdurende behandeling van refluxsymptomen (bijvoorbeeld

brandend maagzuur en zure oprispingen) bij volwassenen.

4.2

Dosering en wijze van toediening

Dosering

De aanbevolen dosering is 20 mg esomeprazol (één capsule) per dag.

Het kan nodig zijn de capsules 2-3 opeenvolgende dagen in te nemen om een verbetering van de

symptomen te verkrijgen. De duur van de behandeling is maximaal 2 weken. Zodra volledige

verlichting van de symptomen is opgetreden, dient de behandeling te worden gestaakt.

Indien er geen verlichting van symptomen is verkregen binnen 2 weken ononderbroken behandeling,

dient de patiënt geïnstrueerd te worden een arts te raadplegen.

Speciale patiëntengroepen

Patiënten met nierinsufficiëntie

Dosisaanpassing is niet nodig bij patiënten met een verminderde nierfunctie. Als gevolg van beperkte

ervaring bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie, dienen dergelijke patiënten met voorzichtigheid

te worden behandeld (zie rubriek 5.2).

Patiënten met leverinsufficiëntie

Dosisaanpassing is niet nodig bij patiënten met lichte tot matig-ernstige leverinsufficiëntie. Echter,

patiënten met een ernstige leverinsufficiëntie dienen door een arts te worden geadviseerd voordat

wordt begonnen met Nexium Control (zie rubrieken 4.4 en 5.2).

Ouderen (≥65 jaar)

Dosisaanpassing is niet nodig bij oudere patiënten.

Pediatrische patiënten

Er is geen relevante toepassing voor Nexium Control bij pediatrische patiënten in de leeftijd tot 18 jaar

voor de indicatie van “kortdurende behandeling van refluxsymptomen (bijvoorbeeld brandend

maagzuur en zure oprispingen)”.

Wijze van toediening

De capsules moeten in het geheel worden doorgeslikt met een half glas water. De capsules mogen niet

gekauwd, fijngemaakt of geopend worden.

4.3

Contra-indicaties

Overgevoeligheid voor de werkzame stof, gesubstitueerde benzimidazolen of voor een van de in