Je bent hier:

Prevenar 13

Lees de ervaringen met Prevenar 13

Deel jouw ervaring met dit medicijn

BIJLAGE I

SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Prevenar 13 suspensie voor injectie

pneumokokkenpolysaccharidenconjugaatvaccin (13-valent, geadsorbeerd)

KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

1 dosis (0,5 ml) bevat:

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 1

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 3

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 4

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 5

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 6A

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 6B

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 7F

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 9V

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 14

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 18C

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 19A

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 19F

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 23F

2,2 µg

4,4 µg

2,2 µg

Geconjugeerd aan het dragereiwit CRM

197

, geadsorbeerd aan aluminiumfosfaat.

1 dosis (0,5 ml) bevat ongeveer 32 µg dragereiwit CRM

197

en 0,125 mg aluminium.

Hulpstoffen met bekend effect:

Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

FARMACEUTISCHE VORM

Suspensie voor injectie.

Het vaccin is een homogene witte suspensie.

4.1

KLINISCHE GEGEVENS

Therapeutische indicaties

Actieve immunisatie voor de preventie van invasieve ziekten, pneumonie en acute otitis media

veroorzaakt door

Streptococcus pneumoniae

bij zuigelingen, kinderen en adolescenten in de leeftijd

van 6 weken tot en met 17 jaar.

Actieve immunisatie voor de preventie van invasieve ziekten en pneumonie veroorzaakt door

Streptococcus pneumoniae

bij volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen.

Zie de rubrieken 4.4 en 5.1 voor informatie over bescherming tegen specifieke

pneumokokkenserotypen.

Het gebruik van Prevenar 13 dient te worden bepaald op basis van officiële aanbevelingen waarbij

rekening wordt gehouden met zowel het risico op invasieve ziekten en pneumonie in verschillende

leeftijdsgroepen en onderliggende comorbiditeiten als met de variabiliteit van de epidemiologie van

serotypen in verschillende geografische gebieden.

4.2

Dosering en wijze van toediening

De immunisatieschema’s voor Prevenar 13 dienen gebaseerd te zijn op officiële aanbevelingen.

Dosering

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar

Het wordt aanbevolen dat zuigelingen die een eerste dosis Prevenar 13 krijgen het vaccinatieschema

met Prevenar 13 afmaken.

Zuigelingen van 6 weken - 6 maanden

Drie-doses primaire serie

De aanbevolen immunisatieserie bestaat uit vier doses, elk van 0,5 ml. De primaire zuigelingenserie

bestaat uit drie doses, de eerste dosis gewoonlijk gegeven op de leeftijd van 2 maanden en met een

interval van ten minste 1 maand tussen de doses. De eerste dosis mag ook al bij zes weken worden

gegeven. De vierde (booster) dosis wordt aanbevolen bij een leeftijd tussen 11 en 15 maanden.

Twee-doses primaire serie

Als Prevenar 13 wordt toegediend als onderdeel van een routinematig immunisatieprogramma voor

zuigelingen, kan ook een schema dat bestaat uit 3 doses, elk van 0,5 ml, worden gegeven. De eerste

dosis kan worden toegediend vanaf een leeftijd van 2 maanden met een tweede dosis 2 maanden later.

De derde (booster) dosis wordt aanbevolen bij een leeftijd tussen 11 en 15 maanden (zie rubriek 5.1).

Te vroeg geboren zuigelingen (zwangerschap < 37 weken)

Bij te vroeg geboren zuigelingen bestaat de aanbevolen immunisatieserie uit vier doses, elk van 0,5

ml. De primaire serie voor zuigelingen bestaat uit drie doses, waarbij de eerste dosis wordt gegeven op

de leeftijd van 2 maanden en met een interval van ten minste 1 maand tussen de doses. De eerste dosis

mag al bij zes weken worden gegeven. De vierde (booster) dosis wordt aanbevolen bij een leeftijd

tussen 11 en 15 maanden (zie rubrieken 4.4 en 5.1).

Ongevaccineerde zuigelingen en kinderen ≥ 7 maanden

Zuigelingen van 7 - 11 maanden

Twee doses, elk van 0,5 ml, met een interval van ten minste 1 maand tussen de doses. Een derde dosis

wordt aanbevolen in het tweede levensjaar.

Kinderen van 12 - 23 maanden

Twee doses, elk van 0,5 ml, met een interval van ten minste 2 maanden tussen de doses (zie

rubriek 5.1).

Kinderen en adolescenten van 2 - 17 jaar

Eén enkele dosis van 0,5 ml.

Prevenar 13 vaccinatieschema voor zuigelingen en kinderen voorheen gevaccineerd met Prevenar (7-

valent) (Streptococcus

pneumoniae

serotypen 4, 6B, 9V, 14, 18C, 19F en 23F)

Prevenar 13 bevat dezelfde 7 serotypen als Prevenar en gebruikt hetzelfde dragereiwit CRM

197.

Zuigelingen en kinderen die de immunisatie zijn begonnen met Prevenar kunnen op elk moment in het

schema overstappen op Prevenar 13.

Jonge kinderen (12-59 maanden) die volledig zijn geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent)

Jonge kinderen die als volledig geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent) worden beschouwd, dienen

één dosis van 0,5 ml Prevenar 13 te krijgen om immuunresponsen teweeg te brengen op de 6 overige

serotypen. Deze dosis Prevenar 13 dient ten minste 8 weken na de laatste dosis Prevenar (7-valent) te

worden toegediend (zie rubriek 5.1).

Kinderen en adolescenten van 5 - 17 jaar

Kinderen van 5 tot en met 17 jaar mogen één dosis Prevenar 13 toegediend krijgen indien zij eerder

zijn gevaccineerd met een of meer doses Prevenar. Deze dosis Prevenar 13 moet worden toegediend

ten minste 8 weken na de laatste dosis Prevenar (7-valent) (zie rubriek 5.1).

Volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen

Eén enkele dosis.

De noodzaak van revaccinatie met een volgende dosis Prevenar 13 is niet vastgesteld.

Als het gebruik van een 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin zinvol wordt geacht, dient

eerst Prevenar 13 gegeven te worden, ongeacht de eerdere pneumokokkenvaccinatiestatus (zie de

rubrieken 4.5 en 5.1).

Speciale populaties

Personen die onderliggende aandoeningen hebben waardoor ze gevoelig zijn voor invasieve

pneumokokkenziekte (zoals sikkelcelziekte of hiv-infectie), waaronder diegenen die eerder zijn

gevaccineerd met een of meerdere doses 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin, mogen

minimaal één dosis Prevenar 13 toegediend krijgen (zie rubriek 5.1).

Bij personen met een hematopoëtische stamceltransplantatie (HSCT) bestaat de aanbevolen

immunisatieserie uit vier doses Prevenar 13 van elk 0,5 ml. De primaire serie bestaat uit drie doses,

waarbij de eerste dosis 3 tot 6 maanden na HSCT wordt gegeven en met een interval van ten minste

1 maand tussen de doses. Een vierde (booster) dosis wordt aanbevolen 6 maanden na de derde dosis

(zie rubriek 5.1).

Wijze van toediening

Het vaccin dient te worden toegediend als intramusculaire injectie. De voorkeursplaatsen zijn het

anterolaterale aspect van de dij (musculus vastus lateralis) bij de zuigeling of de deltoïdeusspier van de

bovenarm bij kinderen en volwassenen.

4.3

Contra-indicaties

Overgevoeligheid voor de werkzame stoffen of voor een van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen of

voor het difterietoxoïd.

Zoals dat ook voor andere vaccins geldt, dient de toediening van Prevenar 13 te worden uitgesteld bij

patiënten die aan een acute, ernstige ziekte met koorts lijden. Echter, aanwezigheid van een milde

infectie, zoals een verkoudheid, dient geen uitstel van vaccinatie tot gevolg te hebben.

4.4

Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik

Prevenar 13 mag niet intravasculair worden toegediend.

Zoals bij alle injecteerbare vaccins dienen passende medische behandeling en toezicht altijd direct

beschikbaar te zijn voor het geval zich in zeldzame gevallen een anafylactische reactie voordoet na

toediening van het vaccin.

Dit vaccin mag niet worden gegeven als een intramusculaire injectie aan personen met

trombocytopenie of een stollingsstoornis die een contra-indicatie zou vormen voor een intramusculaire

injectie, maar kan subcutaan worden toegediend, indien het potentiële voordeel duidelijk opweegt

tegen de risico's (zie rubriek 5.1).

Prevenar 13 zal alleen beschermen tegen serotypen van

Streptococcus pneumoniae

die zich in het

vaccin bevinden, en zal geen bescherming bieden tegen andere micro-organismen die invasieve

ziekten, pneumonie of otitis media veroorzaken. Zoals voor elk vaccin geldt, kan het zijn dat

Prevenar 13 niet alle personen die het vaccin krijgen beschermt tegen pneumokokkenziekte.

Raadpleeg de desbetreffende nationale organisatie voor de meest recente epidemiologische informatie

in uw land.

Bij personen met verminderde immuunresponsiviteit, door het gebruik van immunosuppressiva,

genetische afwijkingen, hiv (humaan immunodeficiëntievirus-)infectie of andere oorzaken, kan de

antilichaamrespons op actieve immunisatie verminderd zijn.

Over een beperkt aantal personen met sikkelcelziekte, hiv-infectie of een hematopoëtische

stamceltransplantatie zijn veiligheids- en immunogeniciteitsgegevens beschikbaar (zie rubriek 5.1).

Over personen uit andere specifieke immuungecompromitteerde groepen (bijvoorbeeld maligniteiten

of nefrotisch syndroom) zijn geen veiligheids- en immunogeniciteitsgegevens voor Prevenar 13

beschikbaar. Vaccinatie dient dan op individuele basis te worden overwogen.

Dit geneesmiddel bevat minder dan 1 mmol natrium (23 mg) per dosis, dat wil zeggen dat het in

essentie “natriumvrij” is.

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar

In klinische studies bracht Prevenar 13 een immuunrespons teweeg voor alle dertien serotypen in het

vaccin. De immuunrespons voor serotype 3 was na de boosterdosis niet toegenomen boven het niveau

na de zuigelingenvaccinatieseries; de klinische relevantie van deze observatie voor de inductie van

immunologisch geheugen voor serotype 3 is onbekend (zie rubriek 5.1).

Het aandeel van functionele antilichaamresponders (OPA-titers ≥ 1:8) op serotypen 1, 3 en 5 was

hoog. Echter, de OPA geometrische gemiddelde titers waren lager dan die voor elk van de

overgebleven additionele vaccinserotypen; de klinische relevantie van deze waarneming voor de

beschermende werkzaamheid is niet bekend (zie rubriek 5.1).

Beperkte gegevens hebben aangetoond dat Prevenar 7-valent (primaire serie van drie doses) een

acceptabele immuunrespons induceert bij kinderen met sikkelcelziekte met een veiligheidsprofiel

vergelijkbaar met dat wat bij niet-hoog-risicogroepen werd waargenomen (zie rubriek 5.1).

Kinderen onder de 2 jaar dienen de bij de leeftijd passende Prevenar 13-vaccinatieserie te krijgen (zie

rubriek 4.2). Het gebruik van pneumokokkenconjugaatvaccin vervangt niet het gebruik van 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin bij kinderen ≥ 2 jaar met aandoeningen die hen een groter risico

opleveren voor invasieve ziekten veroorzaakt door

Streptococcus pneumoniae

(zoals sikkelcelziekte,

asplenie, hiv-infectie, chronische ziekten, of zij die immuungecompromitteerd zijn). Wanneer

aanbevolen dienen kinderen met een leeftijd



24 maanden die risico lopen en al eerder Prevenar 13

(“priming”) hebben gehad het 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin te ontvangen. Het

interval tussen de toediening van het 13-valent pneumokokkenconjugaatvaccin (Prevenar 13) en het

23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin dient niet minder dan 8 weken te bedragen. Er zijn

geen gegevens beschikbaar die aangeven of toediening van 23-valent pneumokokkenpolysaccharide-

vaccin aan ongevaccineerde kinderen of kinderen die eerder Prevenar 13 hebben gehad zou kunnen

resulteren in hyporesponsiviteit op verdere doses Prevenar 13.

Bij toediening van de primaire immunisatieserie aan zeer premature kinderen (geboren



28 weken

zwangerschap) moet rekening worden gehouden met het potentiële risico op apneu en moet de

benodigde controle van de ademhaling gedurende 48-72 uur overwogen worden, vooral bij kinderen

met een voorgeschiedenis van onvoldoende rijping van de longen. Aangezien het voordeel van

vaccinatie groot is bij deze groep kinderen, moet vaccinatie niet worden onthouden of uitgesteld.

Bij vaccinserotypen wordt verwacht dat de bescherming tegen otitis media lager is dan de

bescherming tegen invasieve ziekten. Aangezien otitis media wordt veroorzaakt door vele andere

organismen dan de pneumokokkenserotypen die in het vaccin gerepresenteerd worden, wordt

verwacht dat de bescherming tegen alle otitis media laag is (zie rubriek 5.1).

Wanneer Prevenar 13 gelijktijdig wordt toegediend met Infanrix hexa (DTPa-HBV-IPV/Hib), komt

het aantal koortsreacties dat optreedt overeen met het aantal dat wordt waargenomen bij gelijktijdige

toediening van Prevenar (7-valent) en Infanrix hexa (zie rubriek 4.8). Een verhoogd aantal meldingen

van convulsies (met of zonder koorts) en hypotonisch hyporesponsieve episode (HHE) zijn

waargenomen bij gelijktijdige toediening van Prevenar 13 en Infanrix hexa (zie rubriek 4.8).

Antipyretische behandeling dient te worden gestart in overeenstemming met de plaatselijke

behandelingsrichtlijnen voor kinderen met epileptische stoornissen of kinderen met een

voorgeschiedenis van koortsstuipen en voor alle kinderen die Prevenar 13 tegelijkertijd krijgen

toegediend met vaccins die volledige cellen van pertussis bevatten.

4.5

Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar

Prevenar 13 kan gelijktijdig worden toegediend met elk van de volgende vaccinantigenen, hetzij als

monovalent of als combinatievaccins: difterie, tetanus, acellulaire pertussis of pertussis met volledige

cellen,

Haemophilus influenzae

type b, geïnactiveerde poliomyelitis, hepatitis B (zie rubriek 4.4 voor

advies over Infanrix hexa), meningokokken serogroep C, mazelen, de bof, rubella, varicella en het

vaccin tegen rotavirus.

Prevenar 13 kan ook gelijktijdig worden toegediend tussen 12-23 maanden met het tetanustoxoïd-

meningokokkenpolysaccharideconjugaatvaccin serogroepen A, C, W en Y aan kinderen die voldoende

geprimed zijn met Prevenar 13 (volgens lokale aanbevelingen).

Gegevens uit een klinische postmarketingstudie die de impact van het profylactisch gebruik van

antipyretica evalueerde (ibuprofen en paracetamol) op de immuunrespons van Prevenar 13 suggereren

dat toediening van paracetamol, gelijktijdig of op dezelfde dag als de vaccinatie, de immuunrespons

van Prevenar 13 na de zuigelingenseries kan reduceren. Responsen op de boosterdosis toegediend bij

12 maanden waren onveranderd. De klinische significantie van deze observatie is niet bekend.

Kinderen en adolescenten van 6 tot en met 17 jaar

Momenteel zijn geen gegevens beschikbaar over het gelijktijdig gebruik met andere vaccins.

Volwassenen van 18 tot en met 49 jaar.

Er zijn geen gegevens beschikbaar over het gelijktijdig gebruik met andere vaccins.

Volwassenen van 50 jaar en ouder

Prevenar 13 kan gelijktijdig met het trivalente geïnactiveerde seizoenvaccin tegen influenza (TIV)

worden toegediend.

In twee onderzoeken bij volwassenen van 50-59 jaar en 65 jaar en ouder werd aangetoond dat

Prevenar 13 gelijktijdig met het trivalente geïnactiveerde influenzavaccin (TIV) kan worden

toegediend. De respons op alle drie TIV-antigenen was vergelijkbaar wanneer TIV alleen of

gelijktijdig met Prevenar 13 werd gegeven.

Als Prevenar 13 gelijktijdig met TIV werd toegediend, was de immuunrespons op Prevenar 13 lager in

vergelijking met de toediening van Prevenar 13 alleen. Er was echter geen langetermijnimpact op de

circulerende antilichaamniveaus.

In een derde onderzoek bij volwassenen in de leeftijd van 50-93 jaar werd aangetoond dat Prevenar 13

gelijktijdig met het quadrivalente geïnactiveerde seizoenvaccin tegen influenza (QIV) kan worden

toegediend. De immuunresponsen op alle vier QIV-stammen waren niet inferieur als Prevenar 13

gelijktijdig met QIV werd toegediend in vergelijking met de toediening van QIV alleen.

De immuunresponsen op Prevenar 13 waren niet inferieur als Prevenar 13 gelijktijdig met QIV werd

toegediend in vergelijking met de toediening van Prevenar 13 alleen. Zoals bij gelijktijdige toediening

met trivalente vaccins, waren de immuunresponsen op sommige pneumokokkenserotypen lager als

beide vaccins gelijktijdig werden toegediend.

Gelijktijdig gebruik met andere vaccins is niet onderzocht.

Verschillende injecteerbare vaccins moeten altijd op verschillende vaccinatieplaatsen worden

toegediend.

Gelijktijdige toediening van Prevenar 13 en 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin is niet

onderzocht. Als in klinisch onderzoek Prevenar 13 1 jaar na 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin werd toegediend, waren de immuunresponsen voor alle

serotypen lager dan als Prevenar 13 werd toegediend aan proefpersonen die niet eerder waren

geïmmuniseerd met het 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin. De klinische significantie

hiervan is niet bekend.

4.6

Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding

Zwangerschap

Er zijn geen gegevens over het gebruik van 13-valent pneumokokkenconjugaatvaccin bij zwangere

vrouwen. Daarom dient het gebruik van Prevenar 13 vermeden te worden tijdens de zwangerschap.

Borstvoeding

Het is niet bekend of 13-valent pneumokokkenconjugaatvaccin wordt uitgescheiden in de

moedermelk.

Vruchtbaarheid

De resultaten van dieronderzoek duiden niet op directe of indirecte schadelijke effecten wat betreft

reproductietoxiciteit (zie rubriek 5.3).

4.7

Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen

Prevenar 13 heeft geen of een verwaarloosbare invloed op de rijvaardigheid en op het vermogen om

machines te bedienen. Sommige bijwerkingen die genoemd worden in rubriek 4.8 “Bijwerkingen”

kunnen echter de rijvaardigheid of het vermogen om machines te bedienen tijdelijk beïnvloeden.

4.8

Bijwerkingen

Analyse van postmarketingmeldingen suggereren een potentieel verhoogd risico op convulsies, met of

zonder koorts, en HHE bij vergelijking van groepen die Prevenar 13 met Infanrix hexa gebruiken ten

opzichte van groepen die alleen Prevenar 13 gebruiken.

De bijwerkingen die gerapporteerd werden in klinische studies of uit postmarketingervaring worden

voor alle leeftijdsgroepen weergegeven per systeem/orgaanklasse, naar afnemende frequentie en ernst.

De frequentie is als volgt gedefinieerd: zeer vaak ( 1/10), vaak ( 1/100, < 1/10), soms ( 1/1.000,

< 1/100), zelden ( 1/10.000, < 1/1.000), zeer zelden (< 1/10.000), niet bekend (kan met de

beschikbare gegevens niet worden bepaald).

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar

De veiligheid van het vaccin werd beoordeeld in verschillende gecontroleerde klinische studies

waarbij 14.267 doses werden gegeven aan 4.429 gezonde zuigelingen van 6 weken bij de eerste

vaccinatie en 11-16 maanden bij de boosterdosis. Bij alle zuigelingenstudies werd Prevenar 13

gelijktijdig toegediend met routinematig toegediende kindervaccins (zie rubriek 4.5).

De veiligheid werd ook beoordeeld bij 354 voorheen ongevaccineerde kinderen (met een leeftijd van

7 maanden tot en met 5 jaar).

De meest gemelde bijwerkingen bij kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar waren reacties op de plaats

van vaccinatie, koorts, prikkelbaarheid, verminderde eetlust en meer en/of minder slapen.

In een klinische studie bij zuigelingen die werden gevaccineerd op de leeftijd van 2, 3 en 4 maanden

waren er meer meldingen van koorts ≥ 38°C bij de kinderen die Prevenar (7-valent) gelijktijdig kregen

toegediend met Infanrix hexa (28,3% tot 42,3%) dan bij kinderen die alleen Infanrix hexa kregen

(15,6% tot 23,1%). Na een boosterdosis op de leeftijd van 12 tot en met 15 maanden werd koorts

≥ 38°C gemeld bij 50% van de kinderen die Prevenar (7-valent) en Infanrix hexa gelijktijdig kregen

toegediend, in vergelijking met 33,6% van de kinderen die alleen Infanrix hexa kregen toegediend.

Deze koortsreacties waren meestal matig ernstig (lager dan of gelijk aan 39 °C) en van voorbijgaande

aard.

Een verhoging van reacties op de plaats van vaccinatie werd gemeld bij kinderen ouder dan

12 maanden vergeleken met de percentages waargenomen bij zuigelingen gedurende de primaire

series met Prevenar 13.

Bijwerkingen uit klinische studies

In klinische studies was het veiligheidsprofiel van Prevenar 13 vergelijkbaar met dat van Prevenar. De

volgende frequenties zijn gebaseerd op bijwerkingen die zijn beoordeeld in klinische studies met Prevenar 13:

Immuunsysteemaandoeningen:

Zelden:

Overgevoeligheidsreacties inclusief gezichtsoedeem, dyspneu, bronchospasme

Zenuwstelselaandoeningen:

Soms:

Insulten (inclusief febriele insulten)

Zelden:

Hypotoon-hyporesponsieve episode

Maagdarmstelselaandoeningen:

Zeer vaak:

Verminderde eetlust

Vaak:

Braken, diarree

Huid- en onderhuidaandoeningen:

Vaak:

Uitslag

Soms:

Urticaria of urticaria-achtige uitslag

Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen:

Zeer vaak:

Pyrexie, prikkelbaarheid, erytheem op de plaats van vaccinatie, induratie/zwelling of

pijn/gevoeligheid, slaperigheid, slecht slapen

Erytheem op de plaats van vaccinatie of induratie/zwelling 2,5 cm–7,0 cm (na de

boosterdosis en bij oudere kinderen [leeftijd 2 tot en met 5 jaar])

Vaak:

Pyrexie > 39°C, bewegingsbeperking op de plaats van vaccinatie (door pijn),

Soms:

erytheem op de plaats van vaccinatie of induratie/zwelling 2,5 cm – 7,0 cm (na de

zuigelingenserie)

Erytheem op de plaats van vaccinatie, induratie/zwelling >7,0 cm, huilen

Aanvullende informatie in speciale populaties

Apneu bij zeer premature kinderen ( 28 weken zwangerschap) (zie rubriek 4.4).

Kinderen en adolescenten van 6 tot en met 17 jaar

De veiligheid werd geëvalueerd bij 592 kinderen (294 kinderen van 5 tot en met 10 jaar die eerder

waren geïmmuniseerd met ten minste één dosis Prevenar, en bij 298 kinderen van 10 tot en met 17 jaar

die niet eerder een pneumokokkenvaccin hadden gekregen).

De meest voorkomende bijwerkingen bij kinderen en adolescenten van 6 tot en met 17 jaar waren:

Zenuwstelselaandoeningen:

Vaak:

Hoofdpijn

Maagdarmstelselaandoeningen:

Zeer vaak:

Verminderde eetlust

Vaak:

Braken, diarree

Huid- en onderhuidaandoeningen:

Vaak:

Huiduitslag, urticaria of urticaria-achtige huiduitslag

Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen:

Zeer vaak:

Prikkelbaarheid, erytheem op de vaccinatieplaats, induratie/zwelling of

pijn/gevoeligheid, slaperigheid, slecht slapen, gevoeligheid op de vaccinatieplaats

(inclusief bewegingsbeperking)

Vaak:

Koorts

Andere bijwerkingen die eerder zijn waargenomen bij zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met

5 jaar kunnen ook op deze leeftijdsgroep van toepassing zijn, maar zijn niet in dit onderzoek

waargenomen, mogelijk door de kleine steekproefgrootte.

Aanvullende informatie over speciale populaties

Kinderen en adolescenten met sikkelcelziekte, hiv-infectie of een hematopoëtische

stamceltransplantatie hebben vergelijkbare frequenties van bijwerkingen, behalve dat hoofdpijn,

braken, diarree, pyrexie, vermoeidheid, artralgie en myalgie zeer vaak voorkwamen.

Volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen

De veiligheid werd beoordeeld in 7 klinische onderzoeken met 91.593 volwassenen in de leeftijd van

18 tot en met 101 jaar. Prevenar 13 werd toegediend aan 48.806 volwassenen; 2.616 (5,4%) in de

leeftijd van 50 tot en met 64 jaar en 45.291 (92,8%) van 65 jaar en ouder. Aan een van de

7 onderzoeken nam een groep volwassenen deel (n=899) met een leeftijd die varieerde van 18 tot en

met 49 jaar die Prevenar 13 kregen en die niet eerder waren gevaccineerd met 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin. Van de volwassenen die Prevenar 13 kregen, waren er 1.916

eerder gevaccineerd met het 23-valente pneumokokkenpolysaccharidevaccin ten minste 3 jaar voor de

onderzoeksvaccinatie; 46.890 hadden niet eerder het 23-valente pneumokokkenpolysaccharidevaccin

gekregen.

Een trend naar een lagere frequentie van bijwerkingen werd geassocieerd met hogere leeftijd;

volwassenen > 65 jaar oud (ongeacht eerdere pneumokokkenvaccinatiestatus) meldden minder

bijwerkingen dan jongere volwassenen, waarbij de bijwerkingen in het algemeen het vaakst

voorkwamen bij de jongste volwassenen, namelijk die van 18 tot en met 29 jaar oud.

In het algemeen waren de frequentiecategorieën in alle leeftijdsgroepen vergelijkbaar, met

uitzondering van braken, wat zeer vaak voorkwam ( 1/10) bij volwassenen van 18 tot en met 49 jaar

oud en vaak ( 1/100 tot < 1/10) in alle andere leeftijdsgroepen, en pyrexie kwam zeer vaak voor bij

volwassenen van 18 tot en met 29 jaar oud en vaak in alle andere leeftijdsgroepen. Ernstige

pijn/gevoeligheid op de vaccinatieplaats en ernstige beperking van de armbeweging kwam zeer vaak

voor bij volwassenen van 18 tot en met 39 jaar oud en kwam vaak voor in alle andere leeftijdsgroepen.

Bijwerkingen uit klinische studies

In 6 studies werden de lokale en systemische reacties na elke vaccinatie 14 dagen lang bijgehouden; in

de resterende studie gebeurde dit gedurende 7 dagen. De volgende frequenties zijn gebaseerd op

bijwerkingen beoordeeld in klinische studies van Prevenar 13 bij volwassenen:

Voedings- en stofwisselingsstoornissen:

Zeer vaak:

Verminderde eetlust.

Zenuwstelselaandoeningen:

Zeer vaak:

Hoofdpijn.

Maagdarmstelselaandoeningen:

Zeer vaak:

Diarree, braken (bij volwassenen van 18 tot en met 49 jaar).

Vaak:

Braken (bij volwassenen van 50 jaar en ouder).

Soms:

Misselijkheid.

Immuunsysteemaandoeningen:

Soms:

Overgevoeligheidsreacties, waaronder oedeem in het gezicht, dyspnoe,

bronchospasmen.

Huid- en onderhuidaandoeningen:

Zeer vaak:

Huiduitslag.

Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen:

Zeer vaak:

Koude rillingen, vermoeidheid, roodheid op de vaccinatieplaats, induratie of zwelling

op de vaccinatieplaats; pijn/gevoeligheid op de vaccinatieplaats (ernstige

pijn/gevoeligheid op de vaccinatieplaats komt zeer vaak voor bij volwassenen van

18 tot en met 39 jaar), beperking van de armbeweging (ernstige beperking van de

armbeweging komt zeer vaak voor bij volwassenen van 18 tot en met 39 jaar).

Vaak:

Koorts (komt zeer vaak voor bij volwassenen van 18 tot en met 29 jaar).

Soms:

Lymfadenopathie in het gebied van de vaccinatieplaats.

Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen:

Zeer vaak:

Spier- en gewrichtspijn.

In het algemeen werden geen significante verschillen in de frequentie van bijwerkingen waargenomen

bij toediening van Prevenar 13 aan volwassenen die eerder geïmmuniseerd waren met het

pneumokokkenpolysaccharidevaccin.

Aanvullende informatie over speciale populaties

Volwassenen met hiv-infectie hebben vergelijkbare frequenties van bijwerkingen, behalve dat pyrexie

en braken zeer vaak voorkwamen en misselijkheid vaak.

Volwassenen met een hematopoëtische stamceltransplantatie hebben vergelijkbare frequenties van

bijwerkingen, behalve dat pyrexie en braken zeer vaak voorkwamen.

Als Prevenar 13 gelijktijdig met trivalent, geïnactiveerd influenzavaccin (TIV) werd toegediend,

werden hogere frequenties van een aantal bijgehouden systemische reacties waargenomen dan bij

toediening van TIV alleen (hoofdpijn, koude rillingen, huiduitslag, verminderde eetlust, gewrichtspijn

en spierpijn) of Prevenar 13 alleen (hoofdpijn, vermoeidheid, koude rillingen, verminderde eetlust en

gewrichtspijn).

Bijwerkingen van Prevenar 13 tijdens postmarketingervaring

De volgende geneesmiddelbijwerkingen worden beschouwd als bijwerkingen van Prevenar 13; omdat

deze reacties zijn gebaseerd op spontane meldingen, konden de frequenties niet worden bepaald en

worden deze daarom als niet bekend beschouwd.

Bloed- en lymfestelselaandoeningen:

Lymfadenopathie (gelokaliseerd in het gebied rond de vaccinatieplaats)

Immuunsysteemaandoeningen:

Anafylactische/anafylactoïde reacties waaronder shock, angio-oedeem

Huid- en onderhuidaandoeningen:

Erythema multiforme

Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen:

Urticaria op de vaccinatieplaats, dermatitis op de vaccinatieplaats, pruritus op de

vaccinatieplaats, blozen

Melding van vermoedelijke bijwerkingen

Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op

deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico’s van het geneesmiddel voortdurend worden

gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen

te melden via het nationale meldsysteem zoals vermeld in aanhangsel V.

4.9

Overdosering

Overdosering met Prevenar 13 is niet waarschijnlijk wegens de presentatie in een voorgevulde spuit. Echter bij

zuigelingen en kinderen zijn er meldingen geweest van overdosering met Prevenar 13 gedefinieerd als

gevallen van opvolgende doses die dichter op elkaar zijn toegediend dan is aanbevolen. Bijwerkingen die

gemeld zijn bij overdosering zijn in het algemeen vergelijkbaar met de bijwerkingen die gemeld worden bij

doses in het aanbevolen schema van Prevenar 13 voor kinderen.

5.1

FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN

Farmacodynamische eigenschappen

Farmacotherapeutische categorie: vaccins, pneumokokkenvaccins, ATC-code: J07AL02.

Prevenar 13 bevat de 7 pneumokokken capsulaire polysacchariden die ook in Prevenar zitten (4, 6B,

9V, 14, 18C, 19F, 23F) plus 6 additionele polysacchariden (1, 3, 5, 6A, 7F, 19A), alle geconjugeerd

aan CRM

197

dragereiwit.

Ziektelast

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar oud

Gebaseerd op serotype surveillance in Europa uitgevoerd vóór de introductie van Prevenar, wordt

geschat dat Prevenar 13 een dekking heeft van 73-100% (afhankelijk van het land) van serotypen die

invasieve pneumokokkenziekten (IPD) veroorzaken bij kinderen jonger dan 5 jaar. In deze

leeftijdsgroep dragen serotypen 1, 3, 5, 6A, 7F en 19A voor 15,6% tot 59,7% bij aan invasieve ziekte,

afhankelijk van het land, de bestudeerde tijdsperiode en het gebruik van Prevenar.

Acute otitis media (AOM) is een algemene kinderziekte met verschillende etiologieën. Bacteriën

kunnen verantwoordelijk zijn voor 60-70% van de klinische episoden van AOM.

S. pneumoniae

wereldwijd één van de meest voorkomende oorzaken van bacteriële AOM.

Geschat wordt dat Prevenar 13 een dekking geeft van 90% van de serotypen die antimicrobieel

resistente IPD veroorzaken.

Kinderen en adolescenten van 6 tot en met 17 jaar

Bij kinderen en adolescenten van 6 tot en met 17 jaar is de incidentie van pneumokokkenziekte laag,

maar er is een grotere kans op morbiditeit en mortaliteit bij personen met onderliggende

comorbiditeiten.

Volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen

Pneumonie is de meest voorkomende klinische verschijningsvorm van pneumokokkenziekte bij

volwassenen.

De gemelde incidentie van buiten het ziekenhuis opgelopen pneumonie (CAP) en IPD in Europa

verschilt per land, neemt vanaf het vijftigste levensjaar toe met de jaren en is het hoogst bij mensen

≥ 65 jaar.

S. pneumoniae

is de meest voorkomende oorzaak van CAP, en is in ontwikkelde landen

verantwoordelijk voor naar schatting circa 30% van alle gevallen van CAP bij volwassenen waarbij

ziekenhuisopname noodzakelijk is.

Bacteriëmische pneumonie (ongeveer 80% van de IPD-gevallen bij volwassenen), bacteriëmie zonder

een focus en meningitis zijn de meest voorkomende manifestaties van IPD bij volwassenen. Uit

surveillance gegevens blijkt dat na de introductie van Prevenar maar voor de introductie van Prevenar

13 in jeugdvaccinatieprogramma’s de pneumokokkenserotypen in Prevenar 13 verantwoordelijk

kunnen zijn voor ten minste 50-76% (afhankelijk van het land) van de IPD-gevallen bij volwassenen.

Het risico op CAP en IPD bij volwassenen is ook hoger bij onderliggende chronische medische

aandoeningen, met name anatomische of functionele asplenie, diabetes mellitus, astma, chronische

cardiovasculaire, pulmonale, nier- of leveraandoening, en is het hoogst bij diegenen bij wie sprake is

van immuunsuppressie zoals bij personen met een maligne hematologische aandoening of hiv-infectie.

Prevenar 13 klinische immunogeniciteitsstudies bij zuigelingen, kinderen en adolescenten

De beschermende werkzaamheid van Prevenar 13 tegen IPD is niet bestudeerd. Zoals aanbevolen door

de World Health Organization (WHO) is de beoordeling van de mogelijke werkzaamheid tegen IPD

bij zuigelingen en jonge kinderen gebaseerd op een vergelijking van immuunresponsen op de zeven

gemeenschappelijke serotypen, aanwezig in zowel Prevenar 13 als Prevenar, waarvoor beschermende

werkzaamheid is bewezen (voor werkzaamheid van Prevenar (7-valent) bij zuigelingen en kinderen,

zie hieronder). Immuunresponsen op de overige 6 serotypen werden ook gemeten.

Immuunresponsen na een drie-doses primaire zuigelingenserie

Klinische studies zijn uitgevoerd in een aantal Europese landen en in de Verenigde Staten waarbij

gebruik is gemaakt van meerdere vaccinatieschema’s, waaronder twee gerandomiseerde non-

inferioriteitstudies (Duitsland, waar een 2, 3, 4 maanden primaire serie werd gebruikt [006] en de

Verenigde Staten waar een 2, 4, 6 maanden primaire serie werd gebruikt [004]). In deze twee studies

werden pneumokokken-immuunresponsen vergeleken met behulp van een aantal non-

inferioriteitscriteria, waaronder het percentage proefpersonen met serum anti-polysaccharide serotype-

specifiek IgG ≥ 0,35 μg/ml één maand na de primaire serie en de vergelijking van IgG geometrisch

gemiddelde concentraties (ELISA GMC’s); eveneens werden functionele antilichaamtiters (OPA)

tussen proefpersonen die Prevenar 13 en Prevenar kregen vergeleken. Voor de zes overige serotypen

werden deze waarden vergeleken met de laagste respons onder alle zeven gemeenschappelijke

serotypen bij degenen die Prevenar kregen.

De non-inferioriteit immuunresponsvergelijkingen voor studie 006, gebaseerd op het deel van de

zuigelingen dat anti-polysaccharide IgG-concentraties ≥ 0,35 μg/ml bereikte, zijn weergegeven in

Tabel 1. De resultaten voor studie 004 waren vergelijkbaar. Prevenar 13 non-inferioriteit (ondergrens

van het 95% betrouwbaarheidsinterval voor het verschil in percentage van responders bij 0,35 µg/ml

tussen de groepen was > -10%) werd aangetoond voor alle 7 gemeenschappelijke serotypen behalve

voor serotype 6B in studie 006 en serotypen 6B en 9V in studie 004 welke het met een kleine marge

niet haalden. Alle zeven gemeenschappelijke serotypen bereikten de vooraf gedefinieerde non-

inferioriteitscriteria voor IgG ELISA GMC’s. Prevenar 13 wekte vergelijkbare, hoewel gering lagere,

antilichaamniveaus op met Prevenar voor de 7 gemeenschappelijke serotypen. De klinische

significantie van deze verschillen is niet bekend.

Non-inferioriteit werd bereikt voor de 6 additionele serotypen gebaseerd op het deel van de

zuigelingen dat antilichaamconcentraties van ≥ 0,35 μg/ml bereikte en vergelijking van IgG ELISA

GMC’s in studie 006 en werd bereikt voor 5 van de 6 serotypen, met uitzondering van serotype 3 in

studie 004. Voor serotype 3 waren de percentages kinderen met serum IgG ≥ 0,35 μg/ml die

Prevenar 13 hadden gekregen 98,2% (studie 006) en 63,5% (studie 004).

Tabel 1: Vergelijking van het deel van de proefpersonen dat een pneumokokkenanti-

polysaccharide IgG antilichaamconcentratie bereikten van ≥ 0,35 μg/ml na dosis 3 van de

zuigelingen series – studie 006

Prevenar 13

7-valent Prevenar

Verschil

Serotypen

(N=282-285)

(N=277-279)

(95% CI)

7-valent Prevenar serotypen

98,2

0,0 (-2,5 – 2,6)

77,5

87,1

-9,6 (-16,0 – -3,3)

98,6

96,4

2,2 (-0,4 – 5,2)

98,9

97,5

1,5 (-0,9 – 4,1)

18C

97,2

98,6

-1,4 (-4,2 – 1,2)

19F

95,8

96,0

-0,3 (-3,8 – 3,3)

23F

88,7

89,5

-0,8 (-6,0 – 4,5)

Additionele serotypen in Prevenar 13

96,1

87,1*

9,1 (4,5 – 13,9)

98,2

87,1

11,2 (7,0 – 15,8)

93,0

87,1

5,9 (0,8 – 11,1)

91,9

87,1

4,8 (-0,3 – 10,1)

98,6

87,1

11,5 (7,4 – 16,1)

19A

99,3

87,1

12,2 (8,3 – 16,8)

Het serotype in Prevenar met het laagste responspercentage was 6B in studie 006 (87,1%)

Prevenar 13 wekte functionele antilichamen tegen alle 13 vaccinserotypen in studies 004 en 006 op.

Voor de 7 gemeenschappelijke serotypen waren er geen verschillen tussen de groepen in het deel van

de proefpersonen met OPA-titers ≥ 1:8. Voor elk van de zeven gemeenschappelijke serotypen

bereikten > 96% en > 90% van de kinderen die Prevenar 13 kregen een OPA-titer ≥ 1:8 één maand na

de primaire serie in respectievelijk studie 006 en 004.

Voor elk van de 6 additionele serotypen wekte Prevenar 13 OPA-titers ≥ 1:8 bij 91,4% tot 100% van

de gevaccineerden op, één maand na de primaire serie in studies 004/006. De functionele antilichaam

(OPA) geometrische gemiddelde titers voor serotypen 1, 3 en 5 waren lager dan de titers voor elk van

de andere additionele serotypen; de klinische relevantie van deze waarneming op beschermende

werkzaamheid is onbekend.

Immuunresponsen op een twee-doses primaire serie bij zuigelingen

De immunogeniciteit na twee doses bij zuigelingen is gedocumenteerd in vier studies. Het deel van de

zuigelingen dat een pneumokokken anti-capsulaire polysaccharide IgG-concentratie ≥ 0,35

g/ml

bereikte één maand na de tweede dosis varieerde van 79,6% tot 98,5% voor 11 van de

13 vaccinserotypen. Een kleiner deel van de zuigelingen bereikte deze drempel voor de

antilichaamconcentratie voor serotype 6B (27,9% tot 57,3%) en 23F (55,8% tot 68,1%) voor alle

studies met een schema met vaccinaties op 2 en 4 maanden, vergeleken met 58,4% voor serotype 6B

en 68,6% voor 23F voor een studie met een schema met vaccinaties op 3 en 5 maanden. Na de

boosterdosis hadden alle vaccinserotypen, inclusief 6B en 23F, immuunresponsen consistent met een

adequate “priming” in een twee-doses primaire serie. In een studie in het Verenigd Koninkrijk waren

de functionele antilichaamresponsen (OPA) vergelijkbaar voor alle serotypen inclusief 6B en 23F in

de Prevenar- en Prevenar 13-armen na de primaire serie bij 2 en 4 maanden en na de boosterdosis bij

een leeftijd van 12 maanden. Voor de kinderen die Prevenar 13 kregen, was het percentage responders

met een OPA-titer



1:8 ten minste 87% na de zuigelingenserie en ten minste 93% na de boosterdosis.

De OPA geometrische gemiddelde titers voor serotypen 1, 3 en 5 waren lager dan de titers voor elk

van de andere additionele serotypen; de klinische relevantie van deze waarneming is onbekend.

Boosterresponsen na primaire series van twee doses en drie doses bij zuigelingen

Na de boosterdosis stegen de antilichaamconcentraties ten opzichte van het pre-boosterniveau voor

alle 13 serotypen. Post-booster antilichaamconcentraties waren hoger voor 12 serotypen dan de

concentraties die werden behaald na de primaire zuigelingenserie. Deze waarnemingen zijn in

overeenstemming met adequate priming (de inductie van immunologisch geheugen). De

immuunrespons voor serotype 3 volgend op de boosterdosis was niet hoger geworden dan de niveaus

gezien na de zuigelingenvaccinatieserie; de klinische relevantie van deze observatie aangaande de

inductie van serotype 3 immuungeheugen is onbekend.

Antilichaamresponsen op boosterdoses na de twee-doses of drie-doses primaire zuigelingenserie

waren vergelijkbaar voor alle 13 vaccinserotypen.

Voor kinderen in de leeftijd van 7 maanden tot en met 5 jaar resulteerden catch-up

immunisatieschema’s, passend bij de leeftijd (zoals beschreven in rubriek 4.2) in niveaus van anti-

capsulaire polysaccharide IgG-antilichaamresponsen op elk van de 13 serotypen die ten minste

vergelijkbaar waren met die van een drie-doses primaire serie bij zuigelingen.

Antilichaampersistentie en immunologisch geheugen zijn geëvalueerd in een onderzoek bij gezonde

kinderen die een enkele dosis Prevenar 13 kregen. Dit gebeurde ten minste 2 jaar nadat ze eerder

waren geïmmuniseerd met ofwel 4 doses Prevenar, een zuigelingenserie van 3 doses Prevenar gevolgd

door Prevenar 13 op de leeftijd van 12 maanden, of met 4 doses Prevenar 13.

De enkele dosis Prevenar 13 induceerde bij kinderen van ongeveer 3,4 jaar oud (ongeacht

voorgeschiedenis van vaccinatie met Prevenar of Prevenar 13) een sterke antilichaamrespons voor

zowel de 7 gemeenschappelijke serotypen als de 6 overige serotypen in Prevenar 13.

Sinds de introductie van 7-valent Prevenar in 2000 hebben gegevens van

pneumokokkenziektensurveillance niet aangetoond dat de immuniteit opgewekt door Prevenar tijdens

de kindertijd over de tijd is afgenomen.

Te vroeg geboren zuigelingen

De veiligheid en immunogeniciteit van Prevenar 13 gegeven na 2, 3, 4 en 12 maanden werd

beoordeeld bij ongeveer 100 premature zuigelingen (gemiddelde Estimated Gestational Age [EGA]

31 weken; bereik 26 tot 36 weken) en vergeleken met ongeveer 100 zuigelingen die voldragen werden

geboren (gemiddelde EGA 39 weken; bereik 37 tot 42 weken).

De immuunresponsen bij te vroeg geboren en voldragen zuigelingen werden vergeleken met

gebruikmaking van het percentage proefpersonen dat een pneumokokkenpolysaccharide IgG-bindende

antilichaamconcentratie ≥0,35 μg/ml bereikte, 1 maand na de zuigelingenserie. Deze benadering werd

gebruikt voor immunogeniciteitsvergelijkingen van Prevenar 13 met Prevenar op basis van WHO-

richtlijnen.

Meer dan 85% bereikte een pneumokokkenpolysaccharide IgG-bindende antilichaamconcentratie

≥0,35 µg/ml 1 maand na de vaccinatieserie bij zuigelingen, behalve voor serotypen 5 (71,7%), 6A

(82,7%) en 6B (72,7%) in de te vroeg geboren groep. Voor deze 3 serotypen was het percentage

responders onder de te vroeg geboren zuigelingen significant lager dan onder de voldragen

zuigelingen. Ongeveer een maand na de dosis voor peuters was het percentage proefpersonen in elke

groep dat dezelfde antilichaamconcentratiedrempel bereikte >97%, behalve voor serotype 3 (71% bij

de te vroeg geboren zuigelingen en 79% bij de voldragen zuigelingen). Het is onbekend of het

immunologisch geheugen voor alle serotypen geïnduceerd wordt bij te vroeg geboren zuigelingen. In

het algemeen waren de serotypespecifieke IgG GMC’s lager voor te vroeg geboren dan voor

voldragen zuigelingen.

Na de vaccinatieserie bij zuigelingen waren de OPA GMT’s hetzelfde bij te vroeg geboren zuigelingen

als bij voldragen zuigelingen, behalve voor serotype 5, welke lager was bij te vroeg geboren

zuigelingen. De OPA GMT’s na de peuterdosis gerelateerd aan die na de zuigelingenserie waren

vergelijkbaar of lager voor 4 serotypen (4, 14, 18C en 19F) en waren statistisch significant hoger voor

6 van de 13 serotypen (1, 3, 5, 7F, 9V en 19A) bij te vroeg geboren zuigelingen in vergelijking met 10

van de 13 serotypen (1, 3, 4, 5, 6A, 7F, 9V, 18C, 19A en 23F) bij voldragen zuigelingen.

Kinderen (12-59 maanden) die volledig zijn geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent)

Na toediening van een enkele dosis Prevenar 13 aan kinderen (12-59 maanden) die werden beschouwd

als volledig geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent) (primaire serie van 2 of 3 doses plus booster) was

het aandeel dat serum-IgG-spiegels ≥ 0,35µg/ml en OPA-titers ≥1:8 bereikte ten minste 90%. Echter,

3 (serotype 1, 5 en 6A) van de 6 overige serotypen vertoonden een lagere IgG GMC en OPA GMT in

vergelijking met kinderen die ten minste één eerdere vaccinatie met Prevenar 13 hadden gekregen. De

klinische relevantie van de lagere GMC’s en GMT’s is op dit moment niet bekend.

Ongevaccineerde kinderen (12-23 maanden)

Studies met Prevenar (7-valent) bij ongevaccineerde kinderen (12 - 23 maanden) toonden aan dat

2 doses nodig waren om serum-IgG-concentraties voor 6B en 23F te bereiken die vergelijkbaar waren

met die geïnduceerd via een zuigelingenserie van 3 doses.

Kinderen en adolescenten van 5 tot en met 17 jaar

In een open-labelonderzoek bij 592 gezonde kinderen en adolescenten inclusief diegenen met astma

(17,4%) die mogelijk meer vatbaar zijn voor pneumokokkeninfectie, wekte Prevenar 13 een

immuunrespons op voor alle 13 serotypen. Een eenmalige dosis Prevenar 13 was toegediend aan

kinderen van 5 tot en met 10 jaar die eerder waren gevaccineerd met ten minste 1 dosis Prevenar, en

aan kinderen en adolescenten van 10 tot en met 17 jaar die niet eerder een pneumokokkenvaccin

toegediend hadden gekregen.

Bij zowel de kinderen van 5 tot en met 10 jaar als de kinderen en adolescenten van 10 tot en met

17 jaar was de immuunrespons op Prevenar 13 niet inferieur aan Prevenar voor de

7 gemeenschappelijke serotypen en voor Prevenar 13 voor de 6 additionele serotypen, in vergelijking

met de immuunrespons na de vierde dosis bij zuigelingen gevaccineerd op een leeftijd van 2, 4, 6 en

12-15 maanden, zoals gemeten met serum IgG.

Bij kinderen en adolescenten van 10 tot en met 17 jaar waren de OPA GMT’s 1 maand na vaccinatie

niet inferieur aan de OPA GMT’s in de leeftijdsgroep van 5 tot en met 10 jaar voor 12 van de

13 serotypen (uitgezonderd serotype 3).

Immuunrespons na subcutane toediening

Subcutane toediening van Prevenar 13 is geëvalueerd in een niet-vergelijkende studie bij 185 gezonde

Japanse zuigelingen en kinderen die vier doses toegediend kregen toen zij 2, 4, 6 en 12-15 maanden

oud waren. De studie toonde aan dat veiligheid en immunogeniciteit over het algemeen vergelijkbaar

waren met waarnemingen uit studies bij intramusculaire toediening.

Effectiviteit van Prevenar 13

Invasieve pneumokokkenziekte

Data gepubliceerd door Public Health England liet zien dat vier jaar na de introductie van Prevenar als

een primaire zuigelingserie van twee doses met boosterdosis in het tweede levensjaar en met een

opname van het vaccin van 94% er in Engeland en Wales een afname van 98% was (95% BI 95; 99)

van door de 7 vaccinserotypen veroorzaakte ziekte. Vier jaar na de overstap naar Prevenar 13

varieerde de verdere daling van de incidentie van IPD als gevolg van de 7 serotypen in Prevenar

vervolgens van 76% bij kinderen jonger dan 2 jaar tot 91% bij kinderen in de leeftijd van 5-14 jaar.

Tabel 2 toont de serotype-specifieke dalingen voor elk van de 5 additionele serotypen in Prevenar 13

(er werden geen gevallen van IPD van het serotype 5 waargenomen) per leeftijdsgroep. Deze dalingen

varieerden van 68% (serotype 3) tot 100% (serotype 6A) bij kinderen jonger dan 5 jaar. In oudere

leeftijdsgroepen die niet met Prevenar 13 waren gevaccineerd, werden eveneens significante dalingen

in de incidentie waargenomen (indirect effect).

Tabel 2: Aantal serotype-specifieke gevallen en dalingen van de incidentie van IPD in 2013/2014

vergeleken met 2008/2009-2009/2010 (2008/2010), per leeftijdsgroep, in Engeland en Wales

< 5 jaar

2008-

2010

2013/

2014

% Daling

incidentie

(95% CI*)

2008-

2010

5 t/m 64 jaar

2013/

2014

% Daling

incidentie

(95% CI*)

2008-

2010

≥ 65 jaar

2013/

2014

% Daling

incidentie

(95% CI*)

Additionele serotypen die worden gedekt door Prevenar 13

59 (54)

5 (5)

91%

(98%;

68%)**

26 (24)

8 (8)

68%

(89%; 6%)

10 (9)

0 (0)

100%

(100%;

62%)**

90 (82)

8 (8)

91%

(97%;

74%)**

19A

85 (77)

7 (7)

91%

(97%;

75%)**

458

(382)

(71)

83%

(88%;

74%)**

59%

(72%;

38%)**

90%

(97%;

56%)**

102 (89)

(13)

87%

(94%;

72%)**

44%

(57%;

27%)**

95%

(99%;

81%)**

178

(148)

(68)

256

(224)

143

(146)

53 (44)

5 (5)

94 (82)

5 (5)

430

(361)

160

(148)

63%

(71%;

50%)**

54%

(65%;

32%)**

173

(152)

(77)

56%

(70%;

37%)**

65%

(75%;

53%)**

225

(191)

104

(97)

279

(246)

(99)

Gecorrigeerd voor het aantal geserotypeerde monsters, ontbrekende leeftijd, noemer vergeleken met

2009/2010 en voor de trend in de totale invasieve pneumokokkenziekte tot 2009/2010 (waarna geen

trend correctie werd toegepast).

* 95%-BI bepaald op basis van een poissonverdeling met overdispersieparameter 2,1, gemodelleerd op

data van alle IPD-gegevens van 2000-2006 voorafgaand aan de introductie van Prevenar.

** p < 0,005 voor de dekking van 6A waarbij p = 0,002

Otitis media (OM)

In een gepubliceerd onderzoek uitgevoerd in Israël, waarin gebruik werd gemaakt van een primaire

serie van 2 doses plust boosterdosis in het tweede levensjaar, werd het effect van Prevenar 13 op OM

gedocumenteerd in een populatie-gebaseerd, actief surveillancesysteem, waar Israëlische kinderen

jonger dan 2 jaar met OM een kweek van vocht uit het middenoor werd afgenomen via

tympanocentese.

Na de introductie van Prevenar en vervolgens Prevenar 13 daalde de incidentie van 2,1 naar 0,1

gevallen per 1.000 kinderen (95%) voor wat betreft de Prevenar-serotypen plus serotype 6A en nam de

incidentie af van 0,9 naar 0,1 gevallen per 1.000 kinderen (89%) voor wat betreft de additionele

serotypen 1, 3, 5, 7F en 19A in Prevenar 13. De algemene incidentie van pneumokokken-OM op

jaarbasis nam af van 9,6 naar 2,1 gevallen per 1.000 kinderen (78%) tussen juli 2004 (vóór de

introductie van Prevenar) en juni 2013 (na de introductie van Prevenar 13).

Pneumonie

In een observationeel multicenteronderzoek in Frankrijk, waarin de perioden voor en na de overstap

van Prevenar naar Prevenar 13 werden vergeleken, nam op eerstehulpafdelingen het totale aantal

gevallen van buiten het ziekenhuis opgelopen pneumonie (CAP) bij kinderen in de leeftijd van

1 maand tot 15 jaar met 16% (van 2.060 naar 1.725 gevallen) af. De dalingen bedroegen 53% (van 167

naar 79 gevallen) (p < 0,001) voor gevallen van CAP met pleurale effusie en 63% (van 64 naar

24 gevallen) (p < 0,001) voor microbiologisch bevestigde gevallen van door pneumokokken

veroorzaakte CAP. In het tweede jaar na de introductie van Prevenar 13 nam het totale aantal CAP-

gevallen, als gevolg van de 6 additionele vaccinserotypen in Prevenar 13, af van 27 naar 7 isolaten

(74%).

De afname van pneumoniegevallen ongeacht de oorzaak was het meest uitgesproken in de jongere

gevaccineerde leeftijdsgroepen met een afname van respectievelijk 31,8% (van 757 naar 516 gevallen)

en 16,6% (van 833 naar 695 gevallen) in de leeftijdsgroepen < 2 jaar en 2 tot en met 5 jaar. De

incidentie bij de oudere, overwegend niet-gevaccineerde kinderen (> 5 jaar) veranderde niet in de loop

van het onderzoek.

In een lopend surveillancesysteem (2004 tot en met 2013) werd de impact van Prevenar en vervolgens

Prevenar 13 op CAP gedocumenteerd bij kinderen jonger dan 5 jaar in het zuiden van Israël die

werden behandeld met een primaire serie met twee doses met een boosterdosis in het tweede

levensjaar. Na de introductie van Prevenar 13 namen het aantal poliklinische bezoeken en het aantal

ziekenhuisopnames wegens alveolaire CAP af met respectievelijk 68% (95% BI 73; 61) en 32% (95%

BI 39; 22) in vergelijking met de periode voordat Prevenar werd geïntroduceerd.

Effect op nasofaryngeaal dragerschap

Bij een surveillance studie in Frankrijk waarbij kinderen verschijnselen van een acute

middenoorontsteking vertoonden, zijn veranderingen van nasofaryngeaal (NP) dragerschap van

pneumokokkenserotypen geëvalueerd na introductie van Prevenar (7-valent) en vervolgens

Prevenar 13. Prevenar 13 reduceerde significant het NP dragerschap van de 6 additionele serotypen

(en serotype 6C) gecombineerd en de individuele serotypen 6C, 7F, 19A in vergelijking met Prevenar.

Een reductie in dragerschap werd ook gezien bij serotype 3 (2,5% vs. 1,1%; p=0,1). Er werd geen

dragerschap van serotypen 1 en 5 waargenomen.

Het effect van vaccinatie met het pneumokokkenconjugaat op nasofaryngeaal dragerschap werd

bestudeerd in een gerandomiseerde dubbelblinde studie waarbij kinderen van 2, 4, 6 en 12 maanden

oud in Israël hetzij Prevenar 13 hetzij Prevenar (7-valent) ontvingen. Prevenar 13 reduceerde

significant de nieuw geïdentificeerde NP acquisitie van de 6 additionele serotypen (en serotype 6C)

gecombineerd en van individuele serotypen 1, 6A, 6C, 7F, 19A in vergelijking met Prevenar. Er werd

geen reductie gezien bij serotype 3 en bij serotype 5 was de kolonisatie te zeldzaam om de impact te

kunnen beoordelen. Voor 6 van de overgebleven 7 normale serotypen werden vergelijkbare aantallen

van NP acquisitie waargenomen in beide vaccingroepen; voor serotype 19F werd een significante

reductie waargenomen.

In dit onderzoek werden verminderingen gedocumenteerd van

S. pneumoniae

serotypen 19A, 19F en

6A die niet gevoelig waren voor een aantal antibiotica. De verminderingen lopen uiteen tussen 34% en

62%, afhankelijk van serotype en antibioticum.

Prevenar (7-valent vaccin) beschermingswerkzaamheid bij zuigelingen en kinderen

De werkzaamheid van 7-valent Prevenar is geëvalueerd in twee belangrijke studies – de “Northern

California Kaiser Permanente” (NCKP) studie en de “Finnish Otitis Media” (FinOM) studie. Beide

studies waren gerandomiseerde, dubbelblinde, actief-gecontroleerde studies waarbij zuigelingen

werden gerandomiseerd naar toediening van ofwel Prevenar ofwel een controlevaccin (NCKP,

meningokokken serogroep C CRM-conjugaat [MnCC] vaccin; FinOM, hepatitis B-vaccin) in een vier-

doses serie op een leeftijd van 2, 4, 6, en 12-15 maanden. De resultaten van de werkzaamheid in deze

studies (voor invasieve pneumokokkenziekte, pneumonie en acute otitis media) staan hieronder

weergegeven (Tabel 3).

Tabel 3: Samenvatting van de werkzaamheid van 7-valent Prevenar

Test

NCKP: Vaccin-serotype IPD

97%

30.258

NCKP: Klinische pneumonie met abnormale röntgenfoto van de borst

NCKP: Acute Otitis Media (AOM)

Totaal aantal episodes

Terugkerende AOM (3 episodes in 6 maanden, of 4 episodes in 1 jaar)

Terugkerende AOM (5 episodes in 6 maanden, of 6 episodes in 1 jaar)

Plaatsing van een trommelvliesbuisje

FinOM: AOM

Totaal aantal episodes

Alle pneumokokken AOM

Vaccin-serotype AOM

Per protocol

Vaccinwerkzaamheid

Oktober 1995 tot 20 april 1999

Oktober 1995 tot 30 april 1998

Effectiviteit van Prevenar (7-valent)

De effectiviteit (zowel direct als indirect effect) van 7-valent Prevenar tegen pneumokokkenziekte is

geëvalueerd in immunisatieprogramma’s met zowel drie-doses als twee-doses primaire

zuigelingenseries, alle met boosterdoses (Tabel 4). Na wijdverbreid gebruik van Prevenar is de

incidentie van IPD consistent en substantieel gedaald.

Gebruikmakend van de screeningmethode betroffen schattingen van serotype-specifieke effectiviteit

voor 2 doses onder de leeftijd van 1 jaar in het VK respectievelijk 66% (-29 – 91%) en 100% (25 –

100%) voor serotype 6B en 23F.

23.746

23%

20%

1.662

34%

57%

-4 – 16

21 – 45

44 – 67

4 – 10

3 – 15

7 – 36

2 – 35

35%

95% CI

85 –

100

4 – 56

Tabel 4: Samenvatting van werkzaamheid van 7-valent Prevenar voor invasieve

pneumokokkenziekte

Land

Aanbevolen schema

Ziektevermindering, %

95% CI

(jaar van introductie)

VK (Engeland &

2, 4, + 13 maanden

Vaccin serotypen:

49 – 95%

Wales) (2006)

Twee doses onder de leeftijd

van 1 jaar: 85%

VS (2000)

2, 4, 6, + 12 – 15

maanden

Kinderen <5

Vaccin serotypen: 98%

97 – 99%

Alle serotypen: 77%

73 – 79%

Personen ≥65

Vaccin serotypen: 76%

nvt

Alle serotypen: 38%

nvt

Canada (Quebec)

2, 4, + 12 maanden

Alle serotypen: 73%

nvt

(2004)

Vaccin serotypen:

2-doses zuigelingenserie: 99%

92 - 100%

Volledig schema:100%

82 - 100%

Kinderen < 2 jaar. Berekende vaccineffectiviteit vanaf juni 2008 (Broome-methode).

2005 data.

2004 data.

Kinderen < 5 jaar. Januari 2005 tot december 2007. Volledige werkzaamheid voor routine 2+1

schema nog niet beschikbaar.

Acute otitis media

Effectiviteit van Prevenar in een 3+1 schema is ook waargenomen voor acute otitis media en

pneumonie sinds de introductie in een nationaal immunisatieprogramma. In een retrospectieve

evaluatie van een grote verzekeringsdatabase in de Verenigde Staten, waren AOM bezoeken

verminderd met 42,7% (95% CI, 42,4 – 43,1%) en voorschriften voor AOM met 41,9% bij kinderen

jonger dan 2 jaar, vergeleken met een baseline van voor registratie (2004 versus 1997-1999). In een

vergelijkbare analyse waren ziekenhuisopnames en poliklinische bezoeken voor pneumonie door alle

oorzaken verminderd met respectievelijk 52,4% en 41,1%. Voor gebeurtenissen specifiek

geïdentificeerd als pneumokokken pneumonie was de waargenomen afname in ziekenhuisopnames en

poliklinische bezoeken respectievelijk 57,6% en 46,9%, bij kinderen jonger dan 2 jaar oud, vergeleken

met een baseline van voor registratie (2004 versus 1997-1999). Hoewel een direct oorzaak-en-gevolg

niet kan worden vastgesteld middels dit type observationele analyses, suggereren deze bevindingen dat

Prevenar een belangrijke rol speelt in het verminderen van de last van mucosale ziekten (AOM en

pneumonie) in de “target” populatie.

Studie naar de werkzaamheid bij volwassenen van 65 jaar en ouder

De werkzaamheid tegen vaccintype (VT) pneumokokken-CAP en IPD is beoordeeld in een

grootschalige gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie (Community-Acquired

Pneumonia Immunization Trial in Adults–CAPiTA) in Nederland. Personen van 65 jaar en ouder

(n=84.496) kregen een enkele vaccinatie met Prevenar 13 of placebo in een 1:1 randomisatie.

In de CAPiTA-studie werden vrijwilligers ≥ 65 jaar opgenomen van wie de demografische

eigenschappen en gezondheidskenmerken kunnen afwijken van die van personen die zich in de

praktijk laten vaccineren.

Een eerste episode van in het ziekenhuis door een thoraxröntgenfoto bevestigde pneumonie werd

vastgesteld bij ongeveer 2% van deze populatie (n=1.814 personen), waarvan 329 gevallen bevestigd

werden als pneumokokken-CAP en 182 gevallen VT pneumokokken-CAP waren in de per-protocol-

en aangepaste intent-to-treat (mITT)-populaties.

De werkzaamheid werd aangetoond voor de primaire en secundaire eindpunten in de per-

protocolpopulatie (Tabel 5).

Tabel 5: Vaccinwerkzaamheid (VW) voor de primaire en secundaire eindpunten van de

CAPiTA-studie (per-protocolpopulatie)

Gevallen

Werkzaamheidseindpunt

Primair eindpunt

Eerste episode van bevestigde VT

pneumokokken-CAP

Secundaire eindpunten

Eerste episode van bevestigde

NB/NI

vaccintype pneumokokken-

CAP

Eerste episode van VT-IPD

Prevenar 13-

Totaal

groep

Placebo-

groep

VW (%)

(95,2% BI)

p-waarde

139

45,56

(21,82; 62,49)

0,0006

45,00

(14,21; 65,31)

75,00

(41,06; 90,87)

0,0067

0,0005

NB/NI – niet-bacteriëmisch/niet-invasief

VT-IPD – vaccintype invasieve pneumokokkenziekte

De beschermende werking tegen een eerste episode van VT pneumokokken-CAP,

NB/NI VT pneumokokken-CAP en VT-IPD hield aan gedurende de volledige studie van vier jaar.

De studie was niet opgezet om de werkzaamheid in subgroepen aan te tonen. Het aantal proefpersonen

≥85 jaar was niet voldoende om de werkzaamheid in deze leeftijdsgroep aan te tonen.

Er werd een post-hocanalyse gebruikt om de volgende uitkomsten voor de volksgezondheid tegen

klinische CAP te schatten (zoals omschreven in de CAPiTA-studie en gebaseerd op klinische

bevindingen ongeacht radiologisch infiltraat of etiologische bevestiging): vaccinwerkzaamheid (VW),

daling van de incidentiecijfers (IRR,

Incidence Rate Reduction)

en het aantal mensen dat gevaccineerd

moet worden om één bepaalde gebeurtenis te voorkomen (NNV,

Number Needed to Vaccinate)

(Tabel 6).

IRR, ook wel genoemd incidentie van door vaccinatie te voorkomen ziekten, is het aantal gevallen

door vaccinatie te voorkomen ziekten per 100.000 persoonsjaren observatie.

In Tabel 6 is NNV een maat voor het kwantificeren van het aantal mensen dat gevaccineerd moet

worden om één klinisch geval van CAP te voorkomen.

Tabel 6: Vaccinwerkzaamheid (VW) tegen klinische CAP

Episodes

Vaccinwerkzaamheid

Incidentie per 100.000

Daling

% (95% BI)

persoonsjaren

incidentie-

(1-zijdige p-waarde)

observatie

cijfer

(95% BI)

Prevenar

Placebo

Prevenar

Placebo

1.375

1.495

8,1

819,1

891,2

72,2

(-5,3;

(-0,6; 16,1)

149,6)

(0,034)

1.126

1.214

670,7

723,7

53,0

7,3

(-2,7;

(-0,4; 14,4)

108,7)

(0,031)

NNV

Analyse

van alle

episodes

277

Analyse

378

van

eerste

episode

* Patiënten met ten minste 2 van de volgende verschijnselen: hoesten; purulent sputum, temperatuur >38°C of

<36,1°C; pneumonie (auscultatorische bevindingen); leukocytose; C-reactieve proteïnewaarde hoger dan 3 keer de

bovengrens van de normaalwaarde; hypoxemie met een partiële zuurstofdruk <60 mm Hg terwijl kamerlucht wordt

ingeademd.

Een Poisson regressiemodel met willekeurige effecten werd gebruikt om de VW te berekenen.

Per 100.000 persoonsjaren observatie. IRR wordt berekend als de incidentie in de placebogroep minus de incidentie

in de vaccingroep, en was rekenkundig gelijkwaardig aan de VW × de incidentie in de placebogroep.

Gebaseerd op een 5-jarige beschermingsduur. NNV is geen percentage maar geeft het aantal gevallen aan dat

voorkomen wordt voor een bepaald aantal gevaccineerde personen. NNV omvat ook de duur van het onderzoek of

de beschermingsduur en wordt berekend als 1 gedeeld door het product van de IRR en de beschermingsduur (of de

duur van het onderzoek) (=1/(IRR × duur).

Immunogeniciteitsonderzoek bij volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen

Bij volwassenen is geen drempel vastgesteld voor de antilichaamconcentratie voor de

serotypespecifieke pneumokokkenpolysaccharide IgG-binding die bescherming geeft. In alle

klinische hoofdonderzoeken werd een serotypespecifieke opsonofagocytoseproef (OPA) als surrogaat

gebruikt voor de bepaling van de potentiële effectiviteit tegen invasieve pneumokokkenziekte en

pneumonie. De OPA geometrisch gemiddelde titers (GMT’s), gemeten 1 maand na elke vaccinatie,

werden berekend. De OPA-titers zijn uitgedrukt als het omgekeerd evenredige van de hoogste

serumverdunning die de overleving van de pneumokokken met ten minste 50% reduceert.

De hoofdonderzoeken voor Prevenar 13 werden opgezet om aan te tonen dat de functionele OPA-

antilichaamrespons voor de 13 serotypen niet-inferieur zijn en voor sommige serotypen superieur aan

de 12 serotypen die Prevenar 13 gemeenschappelijk heeft met het geregistreerde 23-valente

pneumokokkenpolysaccharidevaccin [1, 3, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19A, 19F, 23F] een maand na

toediening van het vaccin. De respons op serotype 6A, dat uniek is voor Prevenar 13, werd aangetoond

door een 4-voudige toename van de specifieke OPA-titer boven het niveau van voor de immunisatie.

In Europa en de VS werden vijf klinische studies naar de immunogeniciteit van Prevenar 13 in

verschillende leeftijdsgroepen tussen 18 en 95 jaar verricht. Uit klinische studies met Prevenar 13 zijn

momenteel immunogeniciteitsdata van Prevenar 13 bekend bij volwassenen van 18 jaar en ouder,

onder wie volwassenen van 65 jaar en ouder die 5 jaar voor het onderzoek waren gevaccineerd met

een of meer doses van 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin. Elke studie omvatte gezonde en

immuuncompetente volwassenen met stabiele onderliggende aandoeningen waarvan bekend is dat zij

predisponerend zijn voor pneumokokkeninfectie (bijvoorbeeld chronische cardiovasculaire

aandoeningen, chronische longaandoeningen inclusief astma, nieraandoeningen, diabetes mellitus,

chronische leveraandoeningen inclusief leveraandoeningen door alcohol) en volwassenen met

risicofactoren zoals roken en alcoholmisbruik.

De immunogeniciteit en veiligheid van Prevenar 13 zijn aangetoond bij volwassenen van 18 jaar en

ouder met inbegrip van personen die eerder waren gevaccineerd met een pneumokokkenpolysaccha-

ridevaccin.

Volwassenen, niet eerder gevaccineerd met 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin

In een head-to-head, vergelijkend onderzoek bij volwassenen van 60-64 jaar kregen de proefpersonen

een enkele dosis van Prevenar 13 of 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin. In hetzelfde

onderzoek kreeg een andere groep volwassenen van 50-59 jaar oud en een andere groep volwassenen

van 18-49 jaar oud een enkele dosis Prevenar 13.

In tabel 7 worden de OPA GMT’s 1 maand na vaccinatie bij 60-64-jarigen die een enkele dosis van

Prevenar 13 of 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin kregen vergeleken met de OPA GMT’s

bij 50-59-jarigen die een enkele dosis Prevenar 13 kregen.

Tabel 7: OPA GMT's bij volwassenen van 60-64 jaar die Prevenar 13 of 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin (PPSV23) kregen en volwassenen van 50-59 jaar die

Prevenar 13 kregen

a,b,c

Prevenar 13

vergeleken met

50-59 vergeleken met

50-59 jaar

60-64 jaar 60-64 jaar

PPSV23,

60-64 jaar

N=350-384 N=359-404 N=367-402

60-64 jaar

Serotype

GMT

GMR

(95% CI)

GMR

(95% CI)

200

146

104

1,4

(1,08, 1,73)

1,4

(1,10, 1,78)

1,0

(0,81, 1,19)

1,1

(0,90, 1,32)

2833

2062

1295

1,4

(1,07, 1,77)

1,6

(1,19, 2,13)

269

199

162

1,4

(1,01, 1,80)

1,2

(0,93, 1,62)

†

4328

2593

213

1,7

(1,30, 2,15) 12,1 (8,63, 17,08)

3212

1984

788

1,6

(1,24, 2,12)

2,5

(1,82, 3,48)

1520

1120

405

1,4

(1,03, 1,79)

2,8

(1,98, 3,87)

1726

1164

407

1,5

(1,11, 1,98)

2,9

(2,00, 4,08)

957

612

692

1,6

(1,16, 2,12)

0,9

(0,64, 1,21)

18C

1939

1726

925

1,1

(0,86, 1,47)

1,9

(1,39, 2,51)

19A

956

682

352

1,4

(1,16, 1,69)

1,9

(1,56, 2,41)

19F

599

517

539

1,2

(0,87, 1,54)

1,0

(0,72, 1,28)

23F

494

375

1,3

(0,94, 1,84)

5,2

(3,67, 7,33)

Niet-inferioriteit werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI voor GMR hoger was

dan 0,5.

Statistisch significant hogere respons werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI

voor GMR hoger was dan 1.

Voor serotype 6A

†

, uniek voor Prevenar 13, werd een statistisch significant hogere respons

vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI voor de GMR hoger was dan 2.

Bij volwassenen van 60-64 jaar waren de OPA GMT’s voor Prevenar 13 niet-inferieur aan de OPA

GMT’s teweeggebracht door het 23-valente pneumokokkenpolysaccharidevaccin voor de twaalf

serotypen die beide vaccins gemeenschappelijk hebben. Voor 9 serotypen werd aangetoond dat de

OPA-titers statistisch significant hoger waren bij personen die Prevenar 13 kregen.

Bij volwassenen van 50-59 jaar waren de OPA GMT’s voor alle 13 serotypen van Prevenar 13 niet-

inferieur aan de responsen op Prevenar 13 bij volwassenen van 60-64 jaar. Voor 9 serotypen waren de

immuunresponsen afhankelijk van de leeftijd: volwassenen in de groep tussen 50-59 jaar hadden

statistisch significant hogere responsen dan volwassenen van 60-64 jaar.

Bij alle volwassenen van 50 jaar en ouder die een enkele dosis Prevenar 13 kregen, waren de OPA-

titers voor serotype 6A significant hoger dan bij volwassenen van 60 jaar en ouder die een enkele

dosis 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin kregen.

Een jaar na vaccinatie met Prevenar 13 waren de OPA-titers afgenomen ten opzichte van een maand

na vaccinatie; de OPA-titers waren voor alle serotypen echter nog steeds hoger dan op baseline:

OPA GMT-niveaus op

baseline

Volwassenen 50-59 jaar die niet eerder

gevaccineerd waren met 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin

Volwassenen 60-64 jaar die niet eerder

gevaccineerd waren met 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin

5 tot 45

5 tot 37

OPA GMT-niveaus 1 jaar na

Prevenar 13

20 tot 1.234

19 tot 733

Prevenar 13 Prevenar 13 PPSV23

Tabel 8 toont OPA GMT’s aan 1 maand na een enkelvoudige dosis Prevenar 13 bij personen van

18-49 jaar oud, vergeleken met personen van 60-64 jaar oud.

Tabel 8: OPA GMT’s bij volwassenen van 18-49 jaar oud en van 60-64 jaar oud die Prevenar

a,b

kregen

18-49 jaar

60-64 jaar

18-49 jaar vergeleken met

N=836-866

N=359-404

60-64 jaar

Serotype

GMT

GMR

(95% CI

)

353

146

2,4

(2,03, 2,87)

1,0

(0,84, 1,13)

4747

2062

2,3

(1,92, 2,76)

386

199

1,9

(1,55, 2,42)

5746

2593

2,2

(1,84, 2,67)

9813

1984

4,9

(4,13, 5,93)

3249

1120

2,9

(2,41, 3,49)

3339

1164

2,9

(2,34, 3,52)

2983

612

4,9

(4,01, 5,93)

18C

3989

1726

2,3

(1,91, 2,79)

19A

1580

682

2,3

(2,02, 2,66)

19F

1533

517

3,0

(2,44, 3,60)

23F

1570

375

4,2

(3,31, 5,31)

Niet-inferioriteit werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI voor GMR hoger was

dan 0,5.

Statistisch significant hogere respons werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI

voor GMR hoger was dan 1.

De betrouwbaarheidsintervallen (CI) voor de ratio zijn inverse transformaties van een

betrouwbaarheidsinterval op basis van de Student-t-verdeling voor het gemiddelde verschil van de

logaritmen van de metingen.

Bij volwassenen van 18-49 jaar waren de OPA GMT’s voor alle 13 serotypen in Prevenar 13 niet-

inferieur aan de responsen op Prevenar 13 bij volwassenen van 60-64 jaar.

Eén jaar na vaccinatie met Prevenar 13 waren de OPA-titers afgenomen vergeleken met één maand na

vaccinatie, maar de OPA-titers voor alle serotypen bleven hoger dan de niveaus op baseline.

OPA GMT niveaus op

baseline

Volwassenen van 18-49 jaar, niet

eerder gevaccineerd met 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevacci

5 tot 186

OPA GMT niveaus één jaar na

Prevenar 13

23 tot 2.948

Volwassenen, eerder gevaccineerd met 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin

De immuunresponsen voor Prevenar 13 en 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin werden

vergeleken in een head-to-head onderzoek bij volwassenen van 70 jaar en ouder die ten minste 5 jaar

voor de onderzoeksvaccinatie een enkele dosis pneumokokkenpolysaccharidevaccin hadden gekregen.

In tabel 9 worden de OPA GMT’s 1 maand na vaccinatie vergeleken bij met

pneumokokkenpolysaccharidevaccin geïmmuniseerde volwassenen van 70 jaar en ouder die een

enkele dosis van Prevenar 13 of 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin kregen.

Tabel 9: OPA GMT's bij met pneumokokkenpolysaccharidevaccin geïmmuniseerde volwassenen

≥ 70 jaar, die

Prevenar 13 of 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin (PPSV23) kregen

a,b,c

Prevenar 13

PPSV23

Prevenar OPA GMT

N=400-426

N=395-445

vergeleken met PPSV23

Serotype

OPA GMT

GMR

(95% CI)

1,5

(1,17; 1,88)

1,1

(0,91; 1,35)

545

203

2,7

(1,93; 3,74)

2,0

(1,55; 2,63)

†

903

9,6

(7,00; 13,26)

1.261

417

3,0

(2,21; 4,13)

245

160

1,5

(1,07; 2,18)

181

2,0

(1,36; 2,97)

280

285

1,0

(0,73; 1,33)

18C

907

481

1,9

(1,42; 2,50)

19A

354

200

1,8

(1,43; 2,20)

19F

333

214

1,6

(1,17; 2,06)

23F

158

3,7

(2,69; 5,09)

Niet-inferioriteit werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI voor GMR hoger was

dan 0,5.

Statistisch significant hogere respons werd vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI

voor GMR hoger was dan 1.

c Voor serotype 6A†, uniek voor Prevenar 13, werd een statistisch significant hogere respons

vastgesteld als de ondergrens van het 2-zijdige 95% BI voor de GMR hoger was dan 2.

Bij volwassenen die ten minste 5 jaar voor het klinisch onderzoek gevaccineerd waren met

pneumokokkenpolysaccharidevaccin waren de OPA GMT’s voor Prevenar 13 niet-inferieur aan de

responsen op het 23-valente pneumokokkenpolysaccharidevaccin voor de 12 serotypen die beide

vaccins gemeenschappelijk hebben. Bovendien werden in dit onderzoek statistisch significant hogere

OPA GMT’s aangetoond voor 10 van de 12 gemeenschappelijke serotypes. De immuunresponsen

voor serotype 6A waren statistisch significant hoger na vaccinatie met Prevenar 13 dan na 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin.

Een jaar na vaccinatie met Prevenar 13 in volwassenen van 70 jaar en ouder die ten minste 5 jaar voor

het onderzoek met 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin gevaccineerd waren, waren de

OPA-titers afgenomen ten opzichte van een maand na vaccinatie. De OPA-titers waren voor alle

serotypen echter nog steeds hoger dan op baseline:

OPA GMT-niveaus op

baseline

Volwassenen ≥ 70 jaar, ten minste 5

jaar voor het onderzoek gevaccineerd

met 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin

Immuunresponsen in speciale populaties

Voor personen met de hieronder beschreven aandoeningen geldt een verhoogd risico op

pneumokokkenziekte. De klinische relevantie van de antilichaamspiegels veroorzaakt door Prevenar

13 in deze speciale populaties is onbekend.

Sikkelcelziekte

Een open-label eenarmige studie in Frankrijk, Italië, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten,

Libanon, Egypte en Saoedi-Arabië met 2 doses Prevenar 13, 6 maanden na elkaar gegeven, werd

OPA GMT-niveaus 1 jaar

na Prevenar 13

18 tot 381

9 tot 122

uitgevoerd onder 158 kinderen en adolescenten ≥6 tot <18 jaar met sikkelcelziekte die ten minste

6 maanden voorafgaand aan inclusie waren gevaccineerd met een of meerdere doses 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin. Na de eerste vaccinatie veroorzaakte Prevenar 13

antilichaamspiegels gemeten met zowel IgG GMC’s als OPA GMT’s die statistisch significant hoger

waren dan de spiegels voorafgaand aan vaccinatie. Na de tweede dosis waren de immuunresponsen

vergelijkbaar met die na de eerste dosis. Een jaar na de tweede dosis aren de antilichaamspiegels,

gemeten met zowel IgG GMC’s als OPA GMT’s, hoger dan de spiegels voorafgaand aan de eerste

dosis Prevenar 13, behalve voor de IgG GMC’s voor serotypen 3 en 5, die numeriek vergelijkbaar

waren.

Aanvullende Prevenar (7-valent) immunogeniciteitsgegevens: kinderen met sikkelcelziekte

De immunogeniciteit van Prevenar is onderzocht in een open-label, multicenter studie onder

49 zuigelingen met sikkelcelziekte. De kinderen werden gevaccineerd met Prevenar (3 doses met een

maand tussen de doses vanaf de leeftijd van 2 maanden) en 46 van deze kinderen kregen ook een

23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin op de leeftijd van 15-18 maanden. Na de eerste

immunisatie had 95,6% van de proefpersonen antilichaamniveaus van ten minste 0,35 µg/ml voor alle

zeven serotypen die in Prevenar aanwezig zijn. Er werd een significante stijging gezien in de

concentraties van antilichamen tegen de zeven serotypen na de polysaccharidevaccinatie, wat

suggereert dat het immunologisch geheugen goed tot stand gekomen was.

Hiv-infectie

Kinderen en volwassenen niet eerder gevaccineerd met een pneumokokkenvaccin

Hiv-geïnfecteerde kinderen en volwassenen met CD4 ≥ 200 cellen/µl (gemiddeld 717,0 cellen/μl),

virusaantal < 50.000 kopieën/ml (gemiddeld 2090,0 kopieën/ml), vrij van actieve aids-gerelateerde

ziekte en niet eerder gevaccineerd met een pneumokokkenvaccin, ontvingen 3 doses Prevenar 13. In

navolging van de algemene aanbevelingen werd vervolgens een enkele dosis 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin toegediend. De vaccins werden met intervallen van 1 maand

toegediend. De immuunresponsen werden bij 259-270 evalueerbare proefpersonen bepaald ongeveer

1 maand na elke vaccindosis. Na de eerste dosis veroorzaakte Prevenar 13 antilichaamspiegels,

gemeten met zowel IgG GMC’s als OPA GMT’s, die statistisch significant hoger waren dan de

spiegels voorafgaand aan vaccinatie. Na de tweede en derde dosis Prevenar 13 waren de

immuunresponsen vergelijkbaar met of hoger dan die na de eerste dosis.

Volwassenen eerder gevaccineerd met 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin

Hiv-geïnfecteerde volwassenen ≥ 18 jaar oud met CD4 ≥200 cellen/µl (gemiddeld 609,1 cellen/µl) en

virusaantal <50.000 kopieën/ml (gemiddeld 330,6 kopieën/ml), die vrij waren van actieve aids-

gerelateerde ziekte en die ten minste 6 maanden voorafgaand aan inclusie waren gevaccineerd met

23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin, kregen 3 doses Prevenar 13 toegediend, bij inclusie,

6 maanden en 12 maanden na de eerste dosis Prevenar 13. De immuunresponsen werden beoordeeld

bij 231-255 beoordeelbare proefpersonen, ongeveer 1 maand na elke dosis Prevenar 13.

Na de eerste dosis veroorzaakte Prevenar 13 antilichaamresponsen gemeten met zowel IgG GMC’s als

OPA GMT’s die statistisch significant hoger waren dan de spiegels voorafgaand aan vaccinatie. Na de

tweede en derde dosis Prevenar 13 waren de immuunresponsen vergelijkbaar met of hoger dan die na

de eerste dosis. In de studie hadden 162 proefpersonen een eerdere dosis 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin ontvangen, 143 proefpersonen 2 eerdere doses en

26 proefpersonen meer dan 2 eerdere doses 23-valent polysaccharidevaccin. De proefpersonen die

twee of meer eerdere doses 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin kregen, vertoonden een

immuunrespons die vergelijkbaar was met die van proefpersonen die één eerdere dosis kregen.

Hematopoëtische stamceltransplantatie

Kinderen en volwassenen met een allogene hematopoëtische stamceltransplantatie (HSCT) op een

leeftijd van ≥ 2 jaar oud met volledige hematologische remissie van onderliggende ziekte of met zeer

goede gedeeltelijke remissie in geval van lymfoom en myeloom, ontvingen drie doses Prevenar 13 met

een interval van ten minste 1 maand tussen de doses. De eerste dosis werd 3 tot 6 maanden na HSCT

toegediend. Een vierde (booster) dosis Prevenar 13 werd 6 maanden na de derde dosis toegediend. In

navolging van de algemene aanbevelingen werd een enkele dosis 23-valent

pneumokokkenpolysaccharidevaccin toegediend 1 maand na de vierde dosis Prevenar 13. De

immuunresponsen zoals gemeten met IgG GMC’s werden bij 168-211 evalueerbare proefpersonen

bepaald ongeveer 1 maand na vaccinatie. Prevenar 13 veroorzaakte verhoogde antilichaamspiegels na

elke dosis Prevenar 13. De immuunresponsen na de vierde dosis Prevenar 13 waren voor alle

serotypen significant verhoogd vergeleken met na de derde dosis. Functionele antilichaamtiters (OPA

titers) zijn niet gemeten in deze studie.

5.2

Farmacokinetische eigenschappen

Niet van toepassing.

5.3

Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek

Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig

van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij eenmalige en

herhaalde dosering, lokale tolerantie en reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit.

6.1

FARMACEUTISCHE GEGEVENS

Lijst van hulpstoffen

Natriumchloride

Barnsteenzuur

Polysorbaat 80

Water voor injecties

Voor adjuvantia, zie rubriek 2.

6.2

Gevallen van onverenigbaarheid

Bij gebrek aan onderzoek naar onverenigbaarheden, mag dit geneesmiddel niet met andere

geneesmiddelen gemengd worden.

6.3

3 jaar.

6.4

Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren

Houdbaarheid

Bewaren in de koelkast (2°C – 8°C). Niet in de vriezer bewaren.

Prevenar 13 is gedurende 4 dagen stabiel bij temperaturen tot 25

C. Aan het eind van deze periode

dient Prevenar 13 te worden gebruikt of afgevoerd. Deze gegevens zijn bedoeld als leidraad voor

beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg in geval van tijdelijke temperatuur afwijkingen.

6.5

Aard en inhoud van de verpakking

0,5 ml suspensie voor injectie in een voorgevulde spuit (Type I glas) met een zuiger (latexvrij

chlorobutylrubber) en een tip-beschermdopje (latexvrij isopreen bromobutylrubber).

Verpakkingsgroottes van 1, 10 en 50, met of zonder naald.

Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

6.6

Speciale voorzorgsmaatregelen voor verwijderen en andere instructies

Tijdens opslag kan een witte neerslag en een helder supernatant worden waargenomen. Dit is geen

teken van bederf.

Het vaccin moet goed worden geschud om een homogene, witte suspensie te verkrijgen voordat lucht

uit de spuit verwijderd wordt en moet vóór toediening visueel worden gecontroleerd op vaste deeltjes

en/of een verandering in het fysieke voorkomen. Niet gebruiken als de inhoud er anders uitziet.

Geen bijzondere vereisten voor verwijdering.

Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale

voorschriften.

HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN

Pfizer Europe MA EEIG

Boulevard de la Plaine 17

1050 Brussel

België

NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN

EU/1/09/590/001

EU/1/09/590/002

EU/1/09/590/003

EU/1/09/590/004

EU/1/09/590/005

EU/1/09/590/006

DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/VERLENGING VAN

DE VERGUNNING

Datum van eerste verlening van de vergunning: 09 december 2009

Datum van laatste verlenging: 18 september 2014

10.

DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST

Gedetailleerde informatie over dit geneesmiddel is beschikbaar op de website van het Europees

Geneesmiddelenbureau (http://www.ema.europa.eu).

NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Prevenar 13 suspensie voor injectie in een injectieflacon met een enkelvoudige dosis.

pneumokokkenpolysaccharidenconjugaatvaccin (13-valent, geadsorbeerd)

KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

1 dosis (0,5 ml) bevat:

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 1

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 3

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 4

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 5

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 6A

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 6B

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 7F

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 9V

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 14

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 18C

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 19A

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 19F

Pneumokokkenpolysaccharide serotype 23F

2,2 µg

4,4 µg

2,2 µg

Geconjugeerd aan het dragereiwit CRM

197

, geadsorbeerd aan aluminiumfosfaat.

1 dosis (0,5 ml) bevat ongeveer 32 µg dragereiwit CRM

197

en 0,125 mg aluminium.

Hulpstoffen met bekend effect:

Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

FARMACEUTISCHE VORM

Suspensie voor injectie in een injectieflacon met een enkelvoudige dosis.

Het vaccin is een homogene witte suspensie.

4.1

KLINISCHE GEGEVENS

Therapeutische indicaties

Actieve immunisatie voor de preventie van invasieve ziekten, pneumonie en acute otitis media

veroorzaakt door

Streptococcus pneumoniae

bij zuigelingen, kinderen en adolescenten in de leeftijd

van 6 weken tot en met 17 jaar.

Actieve immunisatie voor de preventie van invasieve ziekten en pneumonie veroorzaakt door

Streptococcus pneumoniae

bij volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen.

Zie de rubrieken 4.4 en 5.1 voor informatie over bescherming tegen specifieke

pneumokokkenserotypen.

Het gebruik van Prevenar 13 dient te worden bepaald op basis van officiële aanbevelingen waarbij

rekening wordt gehouden met zowel het risico op invasieve ziekten en pneumonie in verschillende

leeftijdsgroepen en onderliggende comorbiditeiten als met de variabiliteit van de epidemiologie van

serotypen in verschillende geografische gebieden.

4.2

Dosering en wijze van toediening

De immunisatieschema’s voor Prevenar 13 dienen gebaseerd te zijn op officiële aanbevelingen.

Dosering

Zuigelingen en kinderen van 6 weken tot en met 5 jaar

Het wordt aanbevolen dat zuigelingen die een eerste dosis Prevenar 13 krijgen het vaccinatieschema

met Prevenar 13 afmaken.

Zuigelingen van 6 weken - 6 maanden

Drie-doses primaire serie

De aanbevolen immunisatieserie bestaat uit vier doses, elk van 0,5 ml. De primaire zuigelingenserie

bestaat uit drie doses, de eerste dosis gewoonlijk gegeven op de leeftijd van 2 maanden en met een

interval van ten minste 1 maand tussen de doses. De eerste dosis mag ook al bij zes weken worden

gegeven. De vierde (booster) dosis wordt aanbevolen bij een leeftijd tussen 11 en 15 maanden.

Twee-doses primaire serie

Als Prevenar 13 wordt toegediend als onderdeel van een routinematig immunisatieprogramma voor

zuigelingen, kan ook een schema dat bestaat uit 3 doses, elk van 0,5 ml, worden gegeven. De eerste

dosis kan worden toegediend vanaf een leeftijd van 2 maanden met een tweede dosis 2 maanden later.

De derde (booster) dosis wordt aanbevolen bij een leeftijd tussen 11 en 15 maanden (zie rubriek 5.1).

Te vroeg geboren zuigelingen (zwangerschap < 37 weken)

Bij te vroeg geboren zuigelingen bestaat de aanbevolen immunisatieserie uit vier doses, elk van 0,5

ml. De primaire serie voor zuigelingen bestaat uit drie doses, waarbij de eerste dosis wordt gegeven op

de leeftijd van 2 maanden en er een interval van ten minste 1 maand tussen de doses wordt toegepast.

De eerste dosis mag al bij zes weken worden gegeven. De vierde (booster) dosis wordt aanbevolen bij

een leeftijd tussen 11 en 15 maanden (zie rubrieken 4.4 en 5.1).

Ongevaccineerde zuigelingen en kinderen ≥ 7 maanden

Zuigelingen van 7 - 11 maanden

Twee doses, elk van 0,5 ml, met een interval van ten minste 1 maand tussen de doses. Een derde dosis

wordt aanbevolen in het tweede levensjaar.

Kinderen van 12 - 23 maanden

Twee doses, elk van 0,5 ml, met een interval van ten minste 2 maanden tussen de doses (zie rubriek

5.1).

Kinderen en adolescenten van 2 - 17 jaar

Eén enkele dosis van 0,5 ml.

Prevenar 13 vaccinatieschema voor zuigelingen en kinderen voorheen gevaccineerd met Prevenar (7-

valent) (Streptococcus

pneumoniae

serotypen 4, 6B, 9V, 14, 18C, 19F en 23F)

Prevenar 13 bevat dezelfde 7 serotypen als Prevenar en gebruikt hetzelfde dragereiwit CRM

197.

Zuigelingen en kinderen die de immunisatie zijn begonnen met Prevenar kunnen op elk moment in het

schema overstappen op Prevenar 13.

Jonge kinderen (12-59 maanden) die volledig zijn geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent)

Jonge kinderen die als volledig geïmmuniseerd met Prevenar (7-valent) worden beschouwd, dienen

één dosis van 0,5 ml Prevenar 13 te krijgen om immuunresponsen teweeg te brengen op de 6 overige

serotypen. Deze dosis Prevenar 13 dient ten minste 8 weken na de laatste dosis Prevenar (7-valent) te

worden toegediend (zie rubriek 5.1).

Kinderen en adolescenten van 5 - 17 jaar

Kinderen van 5 tot en met 17 jaar mogen één dosis Prevenar 13 toegediend krijgen indien zij eerder

zijn gevaccineerd met een of meer doses Prevenar. Deze dosis Prevenar 13 moet worden toegediend

ten minste 8 weken na de laatste dosis Prevenar (7-valent) (zie rubriek 5.1).

Volwassenen ≥ 18 jaar en ouderen

Eén enkele dosis.

De noodzaak van revaccinatie met een volgende dosis Prevenar 13 is niet vastgesteld.

Als het gebruik van een 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin zinvol wordt geacht, dient

eerst Prevenar 13 gegeven te worden, ongeacht de eerdere pneumokokkenvaccinatiestatus (zie de

rubrieken 4.5 en 5.1).

Speciale populaties

Personen die onderliggende aandoeningen hebben waardoor ze gevoelig zijn voor invasieve

pneumokokkenziekte (zoals sikkelcelziekte of hiv-infectie), waaronder diegenen die eerder zijn

gevaccineerd met een of meerdere doses 23-valent pneumokokkenpolysaccharidevaccin, mogen

minimaal één dosis Prevenar 13 toegediend krijgen (zie rubriek 5.1).

Bij personen met een hematopoëtische stamceltransplantatie (HSCT) bestaat de aanbevolen

immunisatieserie uit vier doses Prevenar 13 van elk 0,5 ml. De primaire serie bestaat uit drie doses,

waarbij de eerste dosis 3 tot 6 maanden na HSCT wordt gegeven en met een interval van ten minste 1

maand tussen de doses. Een vierde (booster) dosis wordt aanbevolen 6 maanden na de derde dosis (zie